Live happily, fuck everything else

Hoe ouder een mens wordt, hoe minder uren er in een dag lijken te zijn. Tijd is een schaars goed en dus is het redelijk cruciaal om hem goed te leren indelen. En daar komt heel wat bij kijken: ge zijt soms moe, ge hebt soms dagen dat je liever gewoon in je bed/zetel zou willen blijven liggen, ge zijt niet waar ge eigenlijk wilt zijn of ge geraakt er niet, ge past niet in andermans agenda, … Ge kent het wel: daily life. Dat kan soms een pakske stresserend zijn, maar een stressreducerende maatregel in de vorm van de Pinterestquote hierboven kan bevorderend werken. 

Is in uw zetel zitten op zondag uw summum van geluk? Doe dat dan. Maken huisdieren u oprecht gelukkig? Neem er dan eentje (uit het asiel liefst). Zuipt ge u het liefst een oor af terwijl ge de ziel uit uw lijf danst op zaterdag? Ik hou u niet tegen. 

’t Ding is dat ook hier keuzes moeten gemaakt worden, maar wie ze bewust maakt, zonder zich daarover schuldig te voelen, komt al een heel eind. Ik kan gerust een hele zondagnamiddag in de Wasbar zitten (zonder schuldgevoel) omdat daar gisteren toevallig alles aanwezig was voor een perfecte, blijmakende zondag. Zon, een schattig beest op mijn schoot, mijn hartsvriendinnen, goeie koffie en apero en een gezellige omgeving.

  

Geluk werkt trouwens aanstekelijk, daar zijn ze het bij Illy over eens. Ze hebben er daar zelfs een concept aan gewijd: Illy Coffee Surfing. Wie zijn geluk deelt, maakt kans op een momentopname van zijn of haar verhaal en komt op de site terecht, tussen allemaal andere momentjes van geluk. Dus: als een kopje koffie ook voor u een kopje geluk betekent: deel uw happy moment(en) op de site (én in de comments, ze hoeven zelfs niks met koffie te maken hebben). Ik geef alvast een aanzet, want onlangs maakten deze kleine dingen/momenten mij nog eventjes intens gelukkig:

• De volle maan tijdens een nachtelijke autorit in een glooiend Frans landschap
• De geur van lavendel in bloei
• De poes op haar mafste slaapplekjes
• Luidkeels meezingen met en headbangen op ‘Burn’ van Ellie Goulding in de auto met mijn broer en zus
• Wakker worden naast een glimlachend gezicht
• Een vriendin het perfecte verjaardagscadeau geven

Conclusie: “if it makes you happyyyyyyy” (ja, ik kan Sheryl Crow soms niet uit mijn hoofd bannen) share it!

Trouwens: binnenkort is het mijn verjaardag en wie mij echt eens zot blij wil maken, mag mij altijd de Pedro Almodóvar Artist Collection van Illy cadeau doen… :-)

Woordliefde!

Niet voor West-Vlaamse deze keer, maar iets algemener. Als er zoiets als woordaversie (hé Katrin) bestaat, dan mag ik ook best eens mijn liefde voor bepaalde woorden uiten. Katrin en Niel deden het mij al voor. 

Precies. Vooral als het door Hollanders uitgesproken wordt

Gek. Idem.

Dwiep. Of dool. Of kiek.

Scheefpoeperij.

Wurtel. En stuiker.

Grandioos.

Vierkant onnozel. En in dezelfde categorie: stiepelzot.

Tendresse.

En dan nog een paar uitspraken die u vooral moet horen zeggen door een Gentenaar:

• ‘k zal keer trekken en ’t zal giene foto zijn
• da een dik uufd et
• 'k zal u keer ne trok in euwen inktpot geve da ge 3 doge ol schrijvende vuurt luupt

Ge moogt zelf verzinnen wat het allemaal betekent, maar ik word er blij van :-).

Wie trouwens ook Hollandse woorden en uitspraken apprecieert raad ik aan om de boeken van Paulien Cornelisse te lezen. Zij analyseert de Nederlandse taal op een gekkige (kijk, het zet over!) manier en maakt mij soms heel erg aan het lachen. Voor wie ze in de Fnac zoekt: ze liggen bij de taalboeken.

En van welke woorden wordt gij goedgezind?

P O S I T I V I T Y

In tegenstelling tot al de negatieve energie die afstraalt van ‘Niet OK’-posts: tijd voor positiviteit! Hartjes voor:

- de snooze-knop! 

- solden. Al nemen ze vaak het keuzeprobleem waar ik mee kamp niet weg. “Neem ik dat topje in ’t geel, blauw of zwart? Welke sneakers moet ik in godsnaam kopen op Zalando? Geeft het dat deze trui eigenlijk een maatje te groot of te klein is?” SO MANY OPTIONS!

- vriendinnen die normaal, gewoon, je snapt mij wel zijn. Waarmee je kan praten over eten, drinken, mannen, elkaar en alle debiele dingen die je in het leven meemaakt. Bedankt om er te zijn!

- dezelfde vriendinnen die op een niet nader genoemd Waals festival uitkramen: “Mijn God, ik wil echt normale kinderen later”. HARTJES!

- de geur van geregend. Zomerse onweders: ik hou ervan!

- mummy tummy’s! Die van Kate werd ferm bekritiseerd - een populair Brits magazine vroeg zich zelfs openlijk op Twitter af hoeveel kinderen ze eigenlijk gebaard heeft - maar ik vind ’m prachtig!

- Suri over onze koningskinderen: “The girl not awkwardly squinting like an amateur is now the first in line to the Belgian throne, a job which I assume requires little more than attending operas and cracking champagne bottles over cruise ships. (I would be so good at that job.)" Er zijn weinig blogs die ik moét gelezen hebben, maar de hare is er één van… Elizabeth moet volgens mij wel nog wat werken aan haar Bitchy Resting Face…

- Sabine haar blogpost over wenkbrauwen. Tot vorig jaar wist ik niet dat die paar haren op ons gezicht zoveel impact hebben op hoe je er uit ziet. Ik kan nu naar bijna niks anders kijken op iemand zijn gezicht… 

- sandwiches met paté of frikandon.

- passievruchten en frambozen. De prijzen die ge voor die dingen betaalt zijn dan weer niet OK.

- vanillethee met honing. Ook in de zomer, ja! Want warme dranken verkoelen soms meer dan koude.

- canelés. Ik zweer het u: LEKKER! Als je in Frankrijk bent, moet je die dingen zeker eens proeven. Ik vond ze al in Orléans, bij bakker Paul in verschillende 'aires’ langs de autosnelweg en in Montpellier, dus ik vermoed dat ze ze zowat overal verkopen in het land.

Pastéis de Belém, nog zo'n heerlijk gebakje uit het Zuiden! Bedankt Talanie voor de aangename kennismaking.

- de Vampire Weekend cover van 'Blurred Lines’.

RECYCLE!

Wie mij een beetje kent, weet dat ik sorteren redelijk serieus neem (“neen, rekeningskes van de winkel horen bij het papier!”). Sommige van mijn favoriete winkels doen daar ook graag aan mee en daar ben ik uiteraard laaiend enthousiast over. 

Neem bijvoorbeeld & Other Stories. Bij hen geldt: “Bring back our empty containers for recycling and get 10% off your next beauty purchase.” Dat zet al eens aan tot het verzamelen van lege flesjes, niet?

Bij Kiehl’s moedigen ze recycleren ook aan. Dankzij hun ‘loyalty programma’ kan je bij het terugbrengen van 3 producten bij hen namelijk een gratis lip balm krijgen. Bij 5 en 10 producten wordt dat respectievelijk een travel size product en een full size product van maximum 20 euro.

En ook bij Lush doen ze mee! 5 lege verpakkingen terugbrengen betekent daar dat je gratis een vers masker mee naar huis krijgt. Bij Lush zijn ze trouwens sowieso zuinig met hun verpakkingen. Zo hebben ze bijvoorbeeld net een limited-edition kit uitgebracht met 5 onverpakte mini-producten (die overigens geen bewaarmiddelen bevatten) om op reis te gebruiken. 

De inhoud is niet oninteressant: een massage bar (Each Peach, mijn persoonlijke favoriet), een solide sugar scrub, zeep, shampoo en conditioner. Bijkomend voordeel: geen angst dat je met uitgelopen smeerboel zit na een lange reis! 

En last but not least: ook H&M draagt zijn steentje bij. Daar draait het niet om lege verpakkingen (duh), maar je kan er wel terecht met oude kleren en textiel. Voor elke volle zak die je binnenbrengt, krijg je een kortingsbon van 15% op een artikel naar keuze. Als je net zoals ik vaak kleren hebt die je niet meer draagt, kan dit dus een goeie oplossing zijn. Vanaf het najaar staat er standaard een box naast kassa in elke filiaal in ons land. Voorlopig heb ik er enkel al eentje gespot in Brussel, maar de Store Locator op de website vertelt je waar je nog terecht kan.

Lijstjesmens

Het leven is makkelijker met lijstjes. To do-lijstjes, wishlists, oplijstingen van redenen waarom je je lief graag ziet, van dingen waarvan je gaat huilen en van dingen waar ge van houdt. Lijstjes zijn top! Neem nu mijn West-Vlaamse woordenlijst: altijd in aanvulling, altijd heerlijk om er iets aan te voegen. 

Ik ben dus een lijstjesaanlegster, een specifiek soort hamsteraar in mijn ogen. En speciaal voor medelijstjesliefhebbers: een lijstje met dingen waar ik lijstjes van bijhoudt.

• Foursquarelijstjes: dingen die ik nog moet doen/zien/eten/drinken in bepaalde steden. Mijn Foursquarebutton gebruik ik bijna elke dag en mijn leven gaat sowieso te kort zijn om alle dingen te doen die ik in al die lijsten zet. 
• Spotifylijstjes: voor elk humeur een lijst.
• Lijstje van de boeken die ik nog wil lezen, de muziek die ik nog wil kopen en de films die ik nog moet bekijken.
• Lijstje van de blogposts die ik nog wil/moet schrijven. Een life list (nog een lijst!) is er eentje van.

En voor aspirant-lijstjesbijhouders heb ik eventjes deze tips opgelijst(!).

• Voor de iPhoners onder jullie: Clear is een handige lijstjes-app.
• Voor iPhoners en niet-iPhoners: Evernote is ook een serieus gemak (ik gebruik enkel de desktopversie, maar er is ook een smartphone app en een webbased versie).
• Gebruik Pocket om een lijstje te maken met de dingen die ge nog wilt lezen op het internet.
• Gebruik Buffer om een lijstje te maken met de dingen die ge nog wilt delen op het internet.
• Gebruik Google Drive om samen met leuke lijstjesmensen lijstjes te maken .
• Gebruik Feedly om een lijstje aan te leggen met de blogs die ge allemaal wilt bijhouden en lezen.
• Gebruik Buy Me A Pie voor boodschappenlijstjes. Onlangs vroeg Kelly mijn mening over handige apps die ik vaak gebruik en toen zei ik over deze app het volgende: ’Deze mooi ontworpen shopping list app laat je boodschappenlijstjes maken die syncen met de telefoon van je geliefden, zodat ze boodschappen kunnen toevoegen, waar je ook bent.’ En ook ‘Boodschappenlijstjes maken met kleurcodes per supermarktrayon, die je kunt delen met je gezinsleden terwijl je in de supermarkt staat. Heel handig.’ Voor wie abonnee van De Standaard is, ’t is alhier voor het gehele artikel.

Extreme verzamelwoede, zou dat ook in een niet-materiële variant bestaan?

Voor wie het tot hier heeft volgehouden: nog een liedje over een lijstje <3

West-Vlamingen als vrienden!

Woordaversie bestaat, maar woordliefde evenzeer. En mijn liefde voor woorden is eigenlijk een liefde voor taal en dialecten. En dan vooral voor het West-Vlaams, een vaak gehoord dialect in Gent. De hashtag #westvlamingenalsvrienden op Twitter is dan ook 1 van mijn persoonlijke verwezenlijkingen :). De hashtag verzamelt enkele uitspraken van mijn West-Vlaamse vrienden/kennissen. En ik heb er wel een pak, als ik er bij nadenk.

Er is Thalisa, Kortrijkzaan in hart en nieren (ze schreef er zelfs een boek over). Er is Isabelle, geboren en getogen Bruggeling. Er is Astrid, Koolskamper. Er is Nikolaas, straight from Ichtegem. Er is Annelies, thuis in Ieper. Er is Annelien, van aan ’t zeitje (Oostduinkerke om precies te zijn). En er is Imran, Roeselaarser vindt ge ze niet. Hij is verantwoordelijk voor de ‘Gerdje’-quote hieronder… Als ge mij nog eens met de hashtag ziet gebruiken, is de kans groot dat de quote uit 1 van de bovenstaande personen z'n mond komt. 

“En jeundju?” WUK? #westvlamingenalsvrienden

— amoorie (@amoorie) November 28, 2012

Gerdje is uitgesproken als hertje, maar gerdje betekent ook 'scheer je weg’ #westvlamingenalsvrienden

— amoorie (@amoorie) December 6, 2012

“’t Is ik, hé”. Dat zet over! #westvlamingenalsvrienden

— amoorie (@amoorie) November 29, 2012

“Ik was in mijn mond geblazen” #inmijngatgebeten #westvlamingenalsvrienden

— amoorie (@amoorie) December 9, 2012

@annelienb viesgescheten, wat een zálig woord! Is dat ook iets voor #westvlamingenalsvrienden of is dat wijder verspreid?

— amoorie (@amoorie) December 8, 2012

“Ik kan efkes weg"Dat betekent niet dat ge door moet, blijkbaar… #westvlamingenalsvrienden

December 15, 2012

"Kwas heel t'en!” Wie vertaalt? #westvlamingenalsvrienden

February 14, 2013

Ik wilde graag nog wat audiofragementen aan deze blogpost toevoegen, maar da’s voor de volgende keer. Deze keer moet ge uw verbeelding gebruiken en uw West-Vlaamse taalknobbel inschakelen. Ik presenteer u namelijk enkele favoriete uitspraken/zegswijzen/woorden van mijn favoriete West-Vlamingen! Kleine side note: er zijn heel wat varianten van uitspraak in de West-Vlaamsche cultuur en een vaste schrijfwijze is er niet, maar ik heb mijn best gedaan om de uitspraak zo goed mogelijk in geschreven woorden te gieten…

Tehentjok = iemand die altijd conteceriaafs doet. Tegendraads, that is.

Klakkaer(t)s = wentelteefjes, verloren brood

Stuutn = boterhammen

Zurkeltrutte = zuurpruim

Seule = emmer

Trimar = iemand die veel reist/uitgaat

Pieper = een kus

Heelsaan = constant

In de reeke = in de rij

Kiszak = viezerik

Pietherre = pietzak

 

“Khoh noh een stiksje pakken, ot ni besant" = "Ik ga nog een stukje nemen, als het niet geeft”

Als een West-Vlaming je zegt “ik ben ni zindelijk”, betekent dat niet dat ge de luiers moet bovenhalen, maar wel dat hij niet kieskeurig is…

“’t is ol geen haar sni'en” of “’t is ol gen fraisen trekn met een leire” = “Jaja, het is het een en het ander, hé…”

“Doet ke lek dat zin moet” = doe het eens zoals het hoort

“’t Zwien deur de biejten jahen” = eens goed uitgaan, maar “er zit een zwien in de biejten” = er is daar iets niet pluis

“Kwitzoender oe dat schit” = ik vraag het mij af

“Kzin kuik” of “kzin heel ten” = ik ben doodmoe/op

“Kzin ’t hat ofhenepen” = geluk hebben

“Me hat schufelt” = ik zit op hete kolen

“Ka beter in min broek gescheten” = ik had zoveel leukere dingen kunnen doen dan hetgeen dat ik nu aan het doen ben, het is niet wat ik er van verwacht had

“De hebra'en kiekens han ni in je mule vliehen” = het zal je niet in je schoot geworpen worden

“’t Is van lekt min liptje” = het is lekker

“Ie is te dom voor ooiteten" = hij is te dom voor hooi te eten of wel hij is te dom voor het te helpen donderen

"He smit een brood in zijn aanhezicht en he kriht het hesne'en were” = hij heeft een haakneus

 

 

Cool fact: in mijn zoektocht naar een afbeelding voor bij deze blogpost kwam ik te weten dat West-Vlaanderen een eigen app heeft! Een app met allerlei West-Vlaamse uitdrukkingen, hoe geniaal is dat? Je kan zelf nog tot morgen (!) een suggestie indienen en wel hier. U begrijpt dat de applicatie al op het beginscherm van mijn iPhone staat te pronken?

Wie nog suggesties heeft, de comments dienen er voor! 

En nog een laatste ding: mijn eigen West-Vlaamse uitspraak mag er best wezen, vind ik zelf. Dialectlover, I am!

Carpe Diem, zeker?

Ik las gisterenavond iets met ‘Jan Seurinck’ en ‘geklaag’ in en ik dacht: huh? Maar ik ging toen net in mijn WITTE AUDI (puntjes voor mij, Thomas) kruipen om een hele lichting leuke mensen in Gent af te zetten. We waren namelijk in Brussel met onze zwemzakjes om een waterdicht tablet te testen. In een jacuzzi, no shit.

Over het spel (tablet) zelf: helaas geen fan (nee, ik laat mij niet omkopen door een merk - dat van die WITTE AUDI is trouwens ook een mopje -, daar wil ik ook graag wel nog eens op doorgaan, maar niet hier en nu). Het mag dan wel water-resistant zijn (weinig nuttig voor mij: ik ga net als Annelien niet vaak genoeg in bad), maar onder water of in combinatie met water op het scherm flipt het ding mij iets te veel. Ik ben ook niet echt een fan van Android op tablets, het spijt me zeer. Wat niet wegneemt dat ik mij geamuseerd heb bij het testen ervan. Ik zat in een jacuzzi met grappig volk (wie kan zeggen dat hij met Niel, Houbi en Maarten in een jacuzzi heeft gezeten, he wie?), dus plezant was het alleszins wel.

Maar bon, waar ik dus mee begon: de Seurinck die klaarblijkelijk aan ‘t klagen was. Ik heb de betreffende blogposts pas deze ochtend gelezen, omdat ik pas laat thuis was en geen 24 op 24 achter een tablet, smartphone of pc te vinden ben. En die blogposts? Herkenbaar uiteraard, ook al kan je die kinderen uit mijn dagelijkse timeline schrappen. “Ik wil mij graag eens even vervelen of tijd vinden om dat of dat te doen” is iets wat ook al in mijn hoofd is gepasseerd. En als mensen mij dan vragen waar ik mij zoal mee bezig houd, sta ik meestal met mijn mond vol tanden. De vraag “wat zijn je hobbies?” die me onlangs gesteld werd door een wildvreemde deed me denken: JA, WAT ZIJN MIJN HOBBIES EIGENLIJK? Rode wijn drinken en mij opmaken tellen niet, zeker? Ik kijk geen series, ben niet mega-sportief, niet muzikaal aangelegd enzovoort enzoverder…

Pas op, niet dat ik geen interessant leven heb natuurlijk (hence de jacuzzi). Maar de tijd vliegt, hij vliegt snel. Samenwonen met iemand die elke dag herhaalt dat 25 al vrij oud is helpt ook niet ;). Ja, wij zijn geen 20 meer. Nee, we weten niet waar de tijd naartoe is. En ja, weken gaan veel te snel voorbij. Maar tijd om erbij stil te staan is er niet. Vandaar de titel van dit artikeltje vol bedenkingen: we plukken de dag dan maar beter, zeker?

Dus: boe aan mensen die veel te veel vragen stellen… Maakt het uit wat, waar, wanneer, hoe en met hoeveel alles zal gebeuren? Relax (zet u wa in nen jacuzzi met uw water-resistente tablet als het moet)! Dat soort mensen maakt mij zenuwachtig, dus ik besluit dat ik mezelf ook maar niet teveel vragen moet stellen. Ik heb ze wel, die vragen. “Gaan mensen dat niet raar vinden? Gaan mensen mij wel appreciëren? Gaat dat wel goed komen?” en ga zo maar door. Maar minder piekeren is iets dat ik me onlangs heb voorgenomen. Een verhuis heeft daarbij geholpen. Carpe Diem dus. En hoe die dag die geplukt moet worden er dan wel uitziet? Dat verschilt uiteraard van dag tot dag. Als er tijd is voor verveling dan zal ik dat doen, maar tot nu toe zijn mijn dagen gevuld. En dan vooral met mensen waarmee ik me graag omring: mijn nieuwe huisgenote, mijn nieuwe liefde, mijn gezin, … Dus als ik geen tijd heb om me te vervelen (onthaasten is ZO een vuil woord) dan is het door hen. Maar als ik in hun buurt ben, ben ik minder paniekerig, minder bezig met wat er mogelijk zou gezegd worden dat ik aan het missen ben. Want het maakt niet uit welke tweets ik wel of niet heb gezien in de loop van de dag. En in tegenstelling tot wat sommigen over mij denken, word ik niet gelukkiger van het internet. Het is een fijne plek, maar dat is de zetel in mijn nieuwe thuis ook.

Voor de volledigheid (en om Elke een plezier te doen - misschien kunnen we er echt wel een kettingblogpostserie van maken!): mijn dag voor u opgesomd.

7u45: de wekker gaat (enkel mensen met kinderen zetten hun wekker belachelijk vroeg). De huisgenote die mijn nieuw bed wilde testen en dus naast mij ligt te slapen geeft nog geen krimp. Ik neem de smarphone/wekker die aan mijn voeten ligt wegens te weinig plaats voor een nachtkastje. Ik snooze niet en rol uit bed, de badkamer in.

8u10: gewassen en geschminkt en na een tiental minuten ook beslist wat ik ga aantrekken, tijd om naar beneden te gaan. De huisgenote zette de bordjes al klaar en stak de sneetjes brood al in de broodrooster. ‘s Ochtends lijkt het of we perfect op elkaar zijn afgestemd (ondanks dat we soms eens in elkaars weg staan): ik schenk de thee in, zij neemt de toespijs uit de frigo. Heerlijk.

8u30: gedaan met eten, maar realiseren dat ge nog maar half klaar zijt met u klaar maken. Schoenen moeten nog worden aangedaan, handschoenen en mutsen nog bij elkaar gezocht, natte bikini’s (de jacuzzi weer) nog opgehangen, … Kijk Jules, eigenlijk zijn wij wel nog kleine kinderen (en dus jong ;)).

8u50: ik zit in mijn WITTE AUDI en ik manoeuvreer hem met alle gemak (tot verbazing van de huisgenote, ik heb namelijk nog niet zo heel lang mijn rijbewijs én een zeer smalle garage)

9u: ik arriveer in 9050 op mijn werk, geen trein of A12 voor mij.

Rest van de dag: werkdag waar ik niet verder over zal uitwijden, daar zit bitter weinig structuur in, in tegenstelling tot Jan en Elke. Is dat iets noodzakelijks, zo’n structuur? Dan moet ik mij dat dringend eens aanleren…

En dan nu even flash forwarden:

18u: mijn WITTE AUDI nemen en terug naar Brussel rijden om (maximum 2) pintjes te drinken. Ik zal voor de verandering mijn ziel weer verkopen aan een biermerk :).

En dan: tegen een onbepaald, maar niet te laat uur terug naar huis om offline te zijn en in mijn zetel te liggen en iemand dood te knuffelen.

En zo ziet ge maar: zo kan een blogpost van mensen die te weinig tijd hebben voor van alles en nog wat leiden tot een blogpost over klein geluk. Want dat is het: ik word met de dag gelukkiger.

Kleine tip nog: download Happier, voor die kleine momenten te registreren en u te realiseren dat ge eigenlijk wel blij moogt zijn met hetgeen wat ge hebt. De tip komt van Lilith, een topvrouw waar ik tonnen respect voor heb (onder andere hierdoor, een blogpost waar ik veel aan gehad heb). En alstublieft: stel u niet teveel vragen. Het komt wel…

(mijn excuses voor mogelijke onsamenhangendheid, ik ben niet zo goed in logische opbouw van dit soort artikels waarbij teveel gedachten in mijn hoofd passeren om ze juist te verwoorden, maar ge snapt mijn punt wel zeker?)

De berggeit uithangen

Ik heb het u gezegd dat ik achter zit, maar nu alsnog hier te vinden: alle redenen waarom ge niét op skivakantie moet gaan. Ja, u leest het goed: waarom in Godsnaam op skivakantie gaan? Ik leg het u uit, ’t komt door Astrid die het niet snapt… Op de piste vraag ik het mij ook vaak af: why THE FUCK ben ik hier?

Voor de fashion moet ge het niet doen, het enige dat je tegenkomt zijn volledig ingepakte mensen, als ge chance hebt zien die er redelijk deftig uit, maar als ge malchance hebt (geloof me, ge zult er hebben) komt ge heel wat tegen:

• de gekste skipakken: the eighties zijn meer dan ooit terug, zo blijkt
• de scheefste mutsen: EXHIBIT A (hebt ge geen haar en wilt ge dat op die manier recuperen? #iksnaphetniet)

• de afgezaagde ESF skipakken: de leraars hebben dit jaar blijkbaar ook een regenjas (tot onder de knietjes, jawel) ter beschikking gekregen - ik heb er geen foto van maar het is kostelijk om zien.

Fashion is dus een no no, mooie mensen kijken ook niet (als die er al zijn, zitten die heel goed ingepakt en valt er dus weinig te bewonderen). U warm kleden en goed ingeduffeld zijn is namelijk heel belangrijk. Nadeel daarvan: alles eigenlijk. Naar toilet gaan is lastig, ge hebt heel snel te warm waardoor ge u eigenlijk ook verloren zweet en stinkt (deo is onmisbaar, liefjes, onmisbaar), jeuk is uw beste vriend (ik kan echt geen muts op mijn kop verdragen, zo blijkt) en ga zo maar door…

Frustraties op de pistes dus, ge kunt er u ondertussen wel al wat bij voorstellen, zelfs al stond ge nog nooit op de latten. Ik kan nog wel wat doorgaan: kinderen die ge moet ontwijken zodat het geen bowlingspelletje wordt, pistes die eigenlijk meer wandelpaden zijn en waar ge als snowboarder niet op vooruit geraakt (ik geef het toe: ik heb gehuild), gebieden die te groot zijn om er een deftig overzicht over te krijgen en waar ge dus verloren skiet, … Daarenboven doet uw lijf zeer omdat ge maar 1 keer per jaar (ik toch) de spieren gebruikt die ge daar hard nodig hebt. Mijn “ik haat het, ik haat het, ik haat het”-momentjes zijn dagelijkse kost op wintersportvakantie. Oh, en in Frankrijk geven ze geen koekjes bij de koffie of chocomelk… Dus nu weet ge het: ge gaat best niet op skireis. 

Maar het fantastische gevoel dat ge krijgt wanneer ge die poedersneeuw onder uw board hoort en kunt doorsjeezen, da’s het gevoel waarvoor ge het doet. En het is waar: het duurt enkele jaren vooraleer ge ervan kunt genieten (bij mij was dat toch het geval), maar die jaren zijn het waard. Veel vallen en telkens opstaan, het loont. Ik ga niet zeggen dat ik een pro ben, maar ik kan serieus genieten van een piste die ik snel en goed kan afgaan. Als het weer dan nog meezit (bij mij was dat maar 1 dag het geval) dan ben ik een gelukkig mens. Op tijd en stond pauzeren en een  warm wijntje drinken en ’t is af.

Ik heb dus effectief ook gelukzalige momenten op skireis. Nog een tip: boek u iets waar ge een sauna en jacuzzi ter uwer beschikking hebt en ga voor half pension. Niks zaliger dan te kunnen ontspannen in de warmte en daarna uw eten geserveerd krijgen. Als ge niet mottig wordt van alle houten borden met edelweis'kes op en de geur van raclette dan is een vakantie in de bergen dus top. De cola’s zijn trouwens van een groter formaat in Frankrijk, dat maakt die ontbrekende koekjes bij de koffie goed. en als ge niet kunt skiën of snowboarden, dan hebben ze bij Is’t nog ver? nog tips voor u. Geniet!