DE RISICOVRIJE VAKANTIE

Na het reistrauma van vorig jaar, wilde ik het dit jaar anders aanpakken: risicovrij. Toegegeven, die misselijkheid van de prille zwangerschap van Lio zat er voor veel tussen en die reis was niet constant vreselijk. Maar toch, de angst voor het reizen met kleine kinderen zit er toch stevig in bij mij (en bij uitbreiding de angst om buiten te komen met diezelfde kleine kinderen). Daarom besloten we dit jaar om met onze eigen auto naar het zuiden van Frankrijk te rijden. Mijn oma woont daar en ook mijn mama en zussen trokken terzelfdertijd naar daar, én ze namen Lucy mee! Tip 1: familie in de buurt hebben is goud waard.

Wij konden dus als gezin van 3 op ‘t gemak afreizen naar onze Airbnb. Tip 2: ga voor iets met zwembad, airco en genoeg slaapkamers. Bij ons waran dat er 3: eentje per koppel en een aparte voor Lucy. Risicovrij want samen slapen is iets dat niet werkt bij ons, iedereen maakt elkaar wakker (en ook al waren de muren van karton, Lucy apart leggen hielp toch een beetje). Onderweg stopten we - risicovrij - in een Ibis Budget langs de route, want we wilden de heenreis voor iedereen zo comfortabel mogelijk houden na 10 dagen Lokerese Feesten. Het werd dus één rit van 4 uur en eentje van 5 de dag erna. En reizen met uw eigen auto betekent eigen gerief! En ja, ge sleurt wat mee, al konden we wel nog perfect door onze achterruit kijken (dankzij onze risicovrije family car, meneer Kangoo). Het was trouwens tijdens die autorit dat we naar de vakantie-aflevering van ‘Ik Ken Iemand Die’ luisterden en daarin hadden ze het over risicovrij reizen - vandaar dus de inspiratie voor deze blogpost. Ik doe trouwens binnenkort ook eens een postje over podcasts, want er is niks plezanter dan een lange autorit te vullen met boeiende verhalen die uit uw radio rollen.

Onderweg als een gezin van drie: vonden we precies allemaal wel tof!

Ook borstvoeden is risicovrij, want ge hebt dat eten altijd bij!

Wat was er dan nog risicovrij aan onze vakantie? Vooral onze mindset, denk ik. Alles kan, niets moet en vooral ook niet is gepland. (Te veel) plannen maken mij nogal zenuwachtig en als er iets is wat ik niet wil zijn op reis, is het dat wel. En het werkte: ik was er zo veel kalmer dan de afgelopen maanden. Voor ons was het duidelijk dat we een huisje wilden met fijne reviews en een (goed uitgeruste) keuken, dus grote boodschappen doen aan het begin van de reis was ook een must. Het huisje bleek ook een zotte smart TV te hebben met toegang tot Youtube, iets waar we geen rekening mee hadden gehouden en wat ook geen vereiste was, maar waar we achteraf heel gelukkig mee waren. Lucy heeft het namelijk snel lastig als het te warm is, dus zocht ze vaak de zetel op om Bing te bingen. En het was vakantie, dus mocht ze dat ook gewoon doen.

Goeie vrienden waren voor ons ook essentieel: anders ben je gewoon datzelfde gezin dat zijn leven leeft, alleen 1000 kilometer van huis. Met vrienden heb je altijd een gespreksonderwerp en -partner én meerdere mensen waartegen ge moet zien te winnen tijdens een gezelschapsspel (favorieten op reis waren Rummikub en Yahtzee). Andere essentials: deze opblaasbare zetel voor in ‘t zwembad was een dikke hit en de air layers van Aermoov voor in de autostoelen van de meisjes om het rugzweet wat tegen te gaan.

Oh, ‘k wil al terug! Nu gewoon best al beginnen nadenken hoe we dat volgende zomer risicovrij gaan aanpakken met een peuter en een kleuter (#FML, nu al).