Als in: tripjes, reisjes, niet dat wat uw martino op smaak brengt. Mijn gedachten dwalen er vaak naar af, ik zou er graag wat meer ondernemen, maar heb er ondertussen wel al wat voor en achter me liggen. Enkele dagen geleden bracht ik mijn eerst bezoek aan Rotterdam, al heb ik niet veel van de stad gezien, maar vooral de binnenkant van de Primark daar. Maar ik ga sowieso nog eens terug. Onlangs heb ik ook mijn skivakantie geboekt, Val Thorens it will be, en ik ben van plan om in een weekend in januari een vriendin die als au pair daar aan de slag is te bezoeken (en niet toevallig zijn het dan solden, dikke chance voor mij).
De voorbije zomer/herfst had ik slechts 1 vakantiebestemming, waar ik wel twee keer ben geweest. Geen hotel, tent of chalet, maar een ’couvent’ bood mij twee weken onderdak. Een (bijna) volledig gerenoveerd oud klooster dat in de loop der jaren ook dienst heeft gedaan als vakantiehuis voor minder gegoede kinderen en als school met internaat. En dat weet ik allemaal doordat het lief zijn ouders het gebouw al een jaar of tien aan het renoveren zijn - en doordat een historica die op Tia Hellabaut dat heeft mee helpen uitzoeken.
Ze vertrekken/verhuizen binnenkort, met hebben en houden, richting de warmere coté van Frankrijk, en geef ze eens ongelijk?
Een snel bezoek aan de schoonouders zit er dan wel niet meer in, maar u weet waar u mij de komende jaren tijdens mijn verlof kan vinden :)
Dat uitje dus: de eerste dagen heb ik op mijn iPhone bijgehouden wat ik deed, maar uiteindelijk was dat zodanig weinig dat ik ermee opgehouden ben. Het komt neer op: rusten, eten, slapen, wandelen, marktjes doen, angry birds spelen, leren voor mijn rijbewijs, mijn lief helpen met zijn eigengebouwde dj booth, taarten bakken, Frans spreken, lachen en wijn drinken (in willekeurige volgorde). Precies zoals het een goeie vakantie betaamt.
O'Reds in Orleans, waar we een stop maakten in het naar huis rijden. Mooie stad die oud en nieuw perfect combineert. We sliepen er in Hotel de l'Abeille, met een heerlijk nostalgisch interieur, een must do in de stad…
Ik bleek ook een pro te zijn in het schillen en snijden van megapataten. Tien kilo, dames en heren, waar daarna wel nog meer dan de helft van overbleef, gezien we maar met zes waren…
Ik zag voor het eerst in mijn leven een wijnkelder, een rondleiding in de wijngaarden bleef uit, maar de obligatoire proeverij lieten we niet aan ons voorbij gaan.
En dan was er Saint-Cirq Lapopie, machtig mooi dorp tussen de heuvels aan de Lot. Op deze foto is enkel het uitzicht te zien, maar u mag mij geloven dat een mens stil wordt van het zicht op het dorpje alleen al.
En mijn lief is de allergrootste fan van mijn kaastaart, just so you know.
Eigenlijk was deze post een excuus om de schoonheid van de foto’s genomen met een Olympus Pen te laten zien. Wie heeft zin om dit schaapje een exemplaar te kopen? Pretty please :)
