Gentse zaligheid: Mastelle & Co.

EDIT: Mastelle & Co. heeft ondertussen alweer de deuren gesloten…

      Jan Cnudde

May I present to you: de Gentse mastel! Een rond broodje (van textuur vergelijkbaar met een sandwich) met een putje in het midden (geen gat, da’s een bagel) en een kaneelsmaakje (niet al te fel, gelukkig want ik ben geen kaneelfan). Traditioneel wordt zo'n broodje niet droog opgegeten, maar wel met bruine suiker en boter tussen. En platgestreken (en dus warm)! Ik kan u verzekeren: een bommetje, maar het soort zoetigheid waar ik voor smelt. Ik weet nog goed waar en wanneer ik zo'n mastel voor het eerst at. Het was niet in mijn vroege jeugd (zoals voor vele Gentenaars het geval is), maar wel enkele jaren terug in Eksaarde op de kerstmarkt. Nu vraag ik mij wel af wat zo'n typisch Gents broodje daar deed, maar dat terzijde. 

Younes is een Gentse jongeman die de mastel in nieuwe jasjes terugbrengt, daar gaat het in deze post om. Traditie met een twist, allez.  En gelijk heeft hij! De mastel zou eigenlijk standaard moeten verkocht worden in Gent, als equivalent van de Brusselse wafel die we wel overal zien, maar dat is niet het geval. Maar daar brengt de kiosk van Mastelle & Co nu dus verandering in! 

Wie zich in het stadscentrum bevindt kan zich vanaf nu door zijn neus laten leiden naar de bron van de heerlijke mastellengeur, maar ik zal u voor het gemak vertellen waar het te doen is: tussen het Gravensteen en de Graslei, in de Jan Breydelstraat, aan de Club Reserva! Daar haalt ge uw mastelleke en ge kunt ze meenemen of in de Club Reserva opeten, vergezeld van een Almdudler'ke en uw vrienden, zoals ik bijvoorbeeld.

Er zijn vijf smaken. Naast de originele gestreken mastel (2 euro), kan je ook twee zoete en twee hartige exemplaren krijgen, allemaal gestreken. Er is er eentje met geitenkaas en nootjes, volledig omhuld met chocolade. Die wordt koud geserveerd en de combinatie klinkt misschien raar, maar het is een feestje in je mond. Een beetje zwaar wel, daarom kan je ook een halve bestellen (3 euro, 5 euro voor een volledige). De tweede zoete variant is er eentje met hazelnoot,  brésiliennenootjes, nougat en praliné, de persoonlijke favoriet van een zoetbek à la yours truly (2,5 euro). De hartige varianten zijn: zalm, komkommer, munt en plattekaas (4 euro) en brie, noten, rucola en maple sirup (3,5 euro). Ze zijn stuk voor stuk lekker en je kan er gerust eentje al lunch en eentje als dessert eten :).

En als ge mij niet gelooft: lees ook de mening van andere mensen (die van Hanne of Gentblogt bijvoorbeeld, dat zijn Gentenaars in hart en nieren) . En hier zie, kijk daar, zelfs Eva Mouton is verkocht:

Mjam, #Mastelleenco is goedgekeurd! Als je nu gaat word je tijdens het wachten trouwens gezelschap gehouden door @amoorie en co. #Gent

March 30, 2013

Enkele sfeerbeelden om af te sluiten (ge kent mij he, iPhone- en Flickrgewijs).

Verse mastellen: Younes maakt de mastellen van het begin tot einde: het deeg wordt huisbereid en de mastellen worden door hem ook gebakken.

Mastel met zalm!

De variant met geitenkaas en noten, stevig dessertje.

Wie zelf zin heeft gekregen in zo'n Gentse delicatesse: in de paasvakantie staat Younes elke dag aan zijn kraam (behalve op maandag) van 10 tot 18u. Na de vakantie is hij er op vrijdag, zaterdag en zondag te vinden op dezelfde uren. Laat het u vooral smaken!

Om op te eten.

Ietsje meer neerschrijven, dat moet ik doen. Om mijn gedachten te verzetten en om ’t spel hier aan de praat te houden.

En iets over eten, dat wilde ik ook nog eens schrijven. En nu is ’t ideale moment daar, met maar liefst twee aanleidingen.

Eén: ’t is Wereldeierdag morgen (yes, I know). Maar ik heb voor de gelegenheid daarnet HET EI al uitbundig gevierd. Met pasta (derde keer op drie dagen, maar wie neemt het mij kwalijk?) carbonara met courgette van Jamie. Mét ei, snel, veel, vullend, maar vooral superlekker. 

Twee: er zat deze week zoetigheid in mijn brievenbus. Zomaar, omdat mensen het rieken dat ik daarvan hou, vermoed ik. Of omdat er iemand mij graag heeft :). 

De brievenbuszoetigheid bleek een vroeg kerstcadeautje in de vorm van een doosje met 9 pralines en een kerstbal vol napolitains te zijn, speciaal voor de feestdagen. Nou! Als ze in de winkels nu al met Sinterklaas mogen beginnen, dan mag ik gerust ook al eens van kerstpralines eten zeker?

Ge moet weten: ik ben een zoet vrouwmens, na elke maaltijd (behalve mijn ontbijt, want dat is al zoet op zich) heb ik goesting in iets zoet. Familieleden die in pralinewinkels werken zijn dan ook niet goed voor mijn gezondheid. Maar goed, ik ben gezwicht en heb van elke smaak geproefd. En pas op, ze beweren gedurfd te zijn. Zout, zuur en pikant. Pikant, daar merkte ik niks van, ik hield als proef op de som mijn tong even tegen het kleinood (zo ben ik wel). Zout (fleur de sel) en zuur (limoen in de vorm van groene streepjes) waren wel aanwezig. Zachte inhoud, fondant omhulsel, ideaal met een koffietje erbij. Mijn favoriet is de praline met de limoentoets, omdat die krokante dingetjes bevat. Wie ook eens wil proeven moet bij mij eens op de koffie komen, de doos is nog niet op en mijn kerstbal zit ook nog vol!

De lieve mensen van Daskalides hebben trouwens een Facebook, Twitter en blog (“je moet connected zijn, man”). Offline zijn ze o.a. te vinden in de Henegouwenstraat in Gent.

De laatste tijd...

Ga ik al graag eens langs bij Balls ‘n Glory. Voor het fruit op tafel, voor Lisa haar schoon ogen en voor Wim, in z'n geheel :). Ah, en voor de ballen.

… maar eet ik ook graag eens iets anders. Iets Lokers.

Bevind ik mij nogal vaak aan de zee.

Toont Gent zich van zijn schone én van zijn lelijke kant.

Wordt het duidelijk dat er aan mij gedacht wordt.

En da’s nodig, want op het werk ben ik nog steeds #alone…

Random Cookies Of Kindness

Een gewone dag op het werk. Normaal ben ik het dan die pakjes moet verzenden en meegeven aan de postbode, maar deze keer kwam de postbode binnen met een pakje voor mij. Een roos papierke rond een klein dooske. Met koekjes in, zo bleek. Koekjes van uw moeder, wat een eer! Ook bleek dat het niet zomaar koekjes waren, maar ware ‘random cookies of kindness’ (hashtag #rcok), zo las ik in de begeleidende brief en hier. 

Wist ik veel dat die koekjes die ik dit weekend zag gebakken worden op Instagram voor mij zouden zijn!

voila, random cookies of kindness zijn op de post. bij wie zouden ze (hopelijk niet te hard) in de bus vallen? #rcok #fb

— appelogen.be (@appelogen) May 14, 2012

Plichtbewust als ik ben heb ik de koekjes uitgedeeld op kantoor en er zelf gebakken om er iemand mee gelukkig te maken. Nu alleen nog beslissen wie zo'n koekjes verdient en wie de ketting van koekjes niet zal verbreken (en met andere woorden zelf (goed) koekjes kan bakken en die zal uitdelen). Meteen na het proeven van enkele Brugse kletskoppen van uw moeder ben ik als een gek een lekker koekjesrecept beginnen zoeken. En toen schoot het mij te binnen dat ik in mijn bookmarks een recept van Lilith heb staan dat ik al lang eens wilde maken. Resultaat:

Ik stel bij deze voor dat iedereen die nu zin heeft gekregen om koekjes te bakken dat doet en ze stuurt/geeft aan iemand die dat verdient. En steek er een briefje bij, da’s tof, ik heb het zelf ervaren vandaag. En zet een foto van uw koekjes op een rooster op Instagram, dat moet zo.

Plezierzoekerij

Plezierkes, wie heeft ze niet? Het gouden velletje van de choco prullen, de restjes van de deeg uit de kom opeten, programma’s opnemen en de reclame doorspoelen, een parkeerplaats vinden recht voor de deur, … Soit, het mag duidelijk zijn dat ik er een aantal heb. Zo ook: ijs eten, zéker met de zomer in zicht. Sinds kort hebben we een nieuwe frigo annex diepvries op het werk, waarna we hem meteen opvulden met diepgevroren heavenly goodness. En met Nonno zo dicht bij de deur is het des te gemakkelijker om snel eens een dessertje te halen.

Nog een ander plezierke: gamen. Op het werk sta ik bekend als ‘die met het gamersverleden’ (maar niet heus). Ik schreef een aantal jaar geleden mijn thesis over games. Voor de geïnteresseerden: alhier moet ge zijn. Eigenlijk speel ik alle soorten spelletjes graag. Voor Catan en Monopoly moogt ge mij altijd wakker maken, Draw Something en Angry Birds zijn vaste waarden op m'n iPhone en The Sims speel ik ook wel eens op een dood moment (lees: wanneer er niks op TV is en mijn venten zijn gaan trainen).

Wat krijgt ge als ge ijsjes en spelletjes samen smijt? Magnum Pleasure Hunt, jawel! De tweede versie, jawel! Vorig jaar heb ik het gespeeld en gisteren zag ik er een filmpje over passeren met dank aan Joke haar tweet.

Kunnen we zoiets in België ook maken? Welke bureaus? youtu.be/q2jjYxnAImI

— Joke De Nul (@Joke) April 3, 2012

Ziet er fancy uit, hé? Of we het hier in België zouden kunnen - om op Joke haar tweet te antwoorden - betwijfel ik, maar dat neemt niet weg dat het sjiek gedaan is. Als je zelf zin hebt gekregen om te spelen, moet ge hier zijn. Kijk ook zeker hiernaar om een geheimpje in het spel te ontdekken.

En wie weet is de beloning wel zoet.

Cake!

En wel cheesecake en cupcakes: dit weekend gemaakt voor de 45e verjaardag van mijn moeder. Feest! 

Cupcakes waren in het thema van het feest: bleu, blanc, rouge, gezien mijn moeder een française is. Afwerking met de icing kon beter, maar voor een eerste keer zagen ze er nog presentabel uit. 

De cheesecake was het exemplaar dat je ook kan eten bij Exqi: met speculoos. In het begin ziet dat er dan ongeveer zo uit.

En kaas, veel kaas.

Na het recept - hieronder te vinden voor de liefhebbers - gevolgd te hebben, ziet dat er dan ongeveer zo uit - al kan ik de verbrande randjes niet aanraden.

HET RECEPT (4 personen)

* 200 gr verkruimelde speculaas 
* 80 gr boter
* 400 gr verse kaas (philadelphia)
* 400 gr magere platte kaas
* 200 gr suiker
* 2 eieren
* 2 tot sneeuw geklopte eiwitten
* een vleugje vanille(suiker)

Meng de 200 gr verkruimelde speculaas (goed fijn) met 80 gr boter, beleg daarmee de taartvorm en bak dit 10 minuten in de oven op 180°. De taartvorm hoeft niet eerst ingevet worden, de boter in de speculaas zorgt hiervoor. 
Meng vervolgens 400 gr verse kaas en 400 gr magere platte kaas met 200 gr suiker, 2 eieren, 2 tot sneeuw geklopte eiwitten en een vleugje vanille tot er een glad mengsel ontstaat. Giet dit mengsel over het speculaasdeeg en bak vervolgens gedurende 30 minuten op 180°. Zet de taart 4 uur in de koelkast. Serve!