Berlin, baby!

Duitsland, daar ging ik heen. Naar Berlijn meer bepaald. En veel heb ik daar eigenlijk niet over te zeggen. Fijne stad, fijne mensen, altijd en overal iets te doen. Ongelofelijk groot en uitgestrekt. Alles is er enorm: de gebouwen, de stad op zich en de straten en voetpaden zijn er ongelofelijk breed. 

Ge geraakt er met het vliegtuig, dat - als je geluk hebt - geen vijf uur vertraging heeft. Waarvoor nog eens zeer hartelijk bedankt, Easyjet. Die stad heeft trouwens iets met luchthavens, er zijn er redelijk veel. Je hebt het oude, Tempelhof, dat je kan bezoeken en op zondag heel gezellig is om door te wandelen/fietsen of aan te picknicken. Dan zijn er de twee die momenteel in gebruik zijn: Schönefeld en Tegel. En een nieuw dat de huidige twee op termijn moet vervangen: Brandenburg (hetgeen eigenlijk een uitbreiding is van Schönefeld). Van daar uit duurt het wel een klein uurtje voor je effectief de stad in kan.

Eenmaal in de stad valt het meteen op dat het openbaar vervoer zich zowel boven als onder de grond bevindt. Je hebt de tram, bussen en de U-Bahn (metro die boven uw hoofd en onder uw voeten rijdt). Maar de stad is het meest toegankelijk voor fietsers, door zijn uitgestrektheid én doordat je in elke straat wel ontdekkingen kan doen. Zo mis je niks.

Oberbaumbrücke vanuit de U-Bahn.

Typerend is ook de aanwezigheid van currywurst. Geen ordinaire frikandellen zoals hier, maar écht een worst (met of zonder darm) waar ze kruiden (curry en paprika) op strooien en (‘huisgemaakte’) ketchup en brood of frieten bij serveren. Ik kon het wel smaken. En vroeg mij daarbij meteen ook af waarom fast food culturen zich altijd maar tot 1 land beperken. Waarom zijn er bijvoorbeeld hier geen kroketten uit de muur te verkrijgen zoals in Holland of échte frituren in Frankrijk, bijvoorbeeld? Iemand een theorie? Of wetenschappelijke uitleg?

De reden van mijn bezoek aan Berlijn was de marathon die er elk jaar gelopen wordt door meer dan 40.000 man. Redelijk indrukwekkend. Aankomen onder de Brandenburger Tor na zo'n 40 kilometer moet zo'n geweldig gevoel zijn. Ik wou dat ik het ook kon. Maar nee, ik koos voor nog een curryworst en een pint.

Usual suspects die je moét doen als je er bent: de Reichstag. Neem zeker een audiogids en doe een toertje rond de koepel. In 20 minuten kom je zo (in het Nederlands) redelijk veel te weten over de stad, zijn gebouwen en hun (historische) functies. Wel op voorhand reserveren (en een procedure doorlopen die strenger is dan op de gemiddelde luchthaven vooraleer je binnen mag). Daarnaast: een kijkje gaan nemen aan het monument ter herdenking van de Jodenvervolging in WOII, knap staaltje kunst.

En de zoo (neem een combi ticket met het aquarium). En het Hamburger Bahnhof, het voormalig centraal station van de stad dat nu dienst doet als museum voor hedendaagse kunst.

Verder was er precies te weinig tijd voor andere cultureel verantwoorde dingen, er was enkel nog een bezoek aan het C/O, waar een tentoonstelling over 100 jaar modefotografie loopt (nog tot 4 november). 'Zeitlos schön’ toont foto’s die gepubliceerd werden in modebladen van 1920 tot nu, zeer indrukwekkend. En ik ben niet zo aan het bewerken van foto’s, dus ik toon ze u zoals ik ze nam met mijn mobilofoon.

Redelijk zwaar de moeite, als u het mij vraagt. Er is ook een boek, dat bovenaan mijn wishlist staat.

Andere tips: Frühstück eten voor weinig geld, cocktails drinken voor weinig geld, stukken muur tegenkomen waar je ze het minst verwacht, uw Duits bijschaven en blij zijn dat ge toch het één en ander verstaat van dat taaltje, u blauw ergeren aan de nummering van de huizen (ze gebruiken het hoefijzersysteem), een Brezel eten, u afvragen waarom iédereen met een glazen flesje bier rondloopt en u suf zoeken naar een Spätkauf (wát een heerlijke woorden hebben ze daar toch) waar ze meer dan sigaretten, drank en ijsjes verkopen. Dit lijstje kan misschien ook een leidraad zijn voor to do’s in de stad.

Trouwens! Als ik erbij stil sta is dit jaar het jaar waarin ik heel wat Europese hoofdsteden aandeed. Madrid en Berlijn zijn achter de rug, Parijs doe ik straks voor de tweede keer dit jaar en Rome staat nog op de planning. En voor wie hunkert naar London, look right.