0%

in
@nytopinion @nytopinion columnist Charles Blow reflects on the resistance and questioning he’s faced since making the choice to stop drinking. “I choose to model a fun and vibrant sobriety that owes the world no explanation whatsoever,” he says. #dryjanuary #sobriety #nytopinion ♬ original sound - New York Times Opinion

Aaah, alcohol! Een topic dat aan het begin van het jaar altijd weer in de kijker staat door de Dry January's en Tournée Minerale's van deze wereld. Allereerst: fijn dat er toch 1 keer per jaar wat volk stilstaat bij het feit dat ge ook zonder alcohol kunt, al gaat dat ook vaak gepaard met reikhalzend uitkijken naar het terug kunnen drinken. Het gaat bijna nooit over wat eronder zit, waarom velen onder ons alcohol nodig hebben om het randje eraf te nemen of gewoon om 'zichzelf' te kunnen zijn, om de dag aan te kunnen of te vergeten. Of over de risico's die alcohol inhoudt voor onze gezondheid. Want al is de link tussen kanker en alcohol al jaren bewezen, er is geen haan die er naar kraait.

Ik heb alleszins al te vaak gezien hoe alcohol levers en levens kapot maakt, en ik voelde anderhalf jaar geleden dat het effect ervan op mijn eigen lichaam het niet meer waard was. En dus stopte ik, op vakantie, zonder veel poeha of nadenken, het kon gewoon (met dank aan mijn niet verslavingsgevoelige brein). Ik ben dus niet gestopt omdat ik een problematische relatie met alcohol had. Ik ben gestopt omdat ik het niet nodig had, omdat ik voelde dat ik liever voor mijn lijf was als ik het achterwege liet. Die vieze smaak in mijn mond de dag na zelfs maar 1 glas wijn, die katers (al waren die héél zeldzaam de laatste jaren) die zo verschrikkelijk en onnodig waren, het feit dat ik al lang weet dat ik het niet nodig heb om mij te amuseren, dat ik mezelf kan zijn zonder. Dat mijn lijf het zo lastig had met alcohol, kòn ook niet anders betekenen dan dat het eigenlijk vergif is. Maar dat ligt soms moeilijk, en deze columnist legt het mooi uit:

“And some people, in a way, seem to need there to be a trauma so that your choice to stop is not a critique of their choice to continue. The alcohol is not the problem, you’re the problem.”
— Charles BLow (NYT)

Soms krijg ik nog eens een verbaasde blik of een verraste "Waarom?!", maar over het algemeen zijn mensen begripvol. Vrienden prijzen mij hun alcoholvrij koelkastaanbod aan wanneer ik bezoek kom en doen moeite om lekkere dingen in huis te halen. Mensen vragen mij ondertussen ook niet meer of ik zwanger ben, da’s nog zoiets, dàt moet wel de reden zijn dat je als vrouw beslist om te stoppen… Pas op, iedereen is baas over zijn eigen lichaam, ik ben geen moraalridder. Al zal deze blogpost sommige mensen wel triggeren, net zoals mijn sobriety sommige mensen in mijn omgeving ook triggert. Maar als iemand anders zijn keuze om te stoppen u lastig maakt, is het misschien tijd om aan wat introspectie te doen.

Triggered? Deze tips zetten u misschien wel op weg: