MULTITUDE
Amai, ik heb de hele dag naar het nieuwe album van Stromae geluisterd, deze blogpost is daar een direct gevolg van. Die nummers maakten wel wat los, dus bij deze een soortement van review van Multitude. Hoe die vent zo ironisch mooi alle pijnlijke kleine en grote dingen des levens kan bezingen. Hoe zot herkenbaar alles is. Hij is echt de Maestro, hands down.
“Mon amour, ça fait huit ans, c’est pas tous les jours évident
C’est pas par manque de sentiments, on s’aime toujours mais autrement”
Ik worstel zo vaak met de multitude aan rollen die dit leven waarvoor ik koos/kies mij doet opnemen. Manager, met veel aandacht voor het menselijke want dat is hoe het ik het wil, stagementor, begripvolle collega, vriendin die niet constant over haar kinderen bezig wil bezig zijn, (zaken)partner, moeder, dochter, zuster.
En die rol van ouder overheerst al vijf jaar alles, staat nooit los van al de rest. Ik snap ouders die dat niet hebben niet, en ben er tegelijkertijd zo jaloers op. Ik moet voor het werk weg, net wanneer mijn dochter windpokken heeft en ik wil er zijn voor haar, voel me triest dat ik niet de haven kan zijn die ze nu nodig heeft. En tegelijk woedt er een strijd in mij waarin ik mij wil losrukken van die alles consumerende moederrol, bevraag ik me soms waarom ik dit allemaal zo graag wilde. En dat staat volledig los van de zalige personen die mijn kinderen zijn. Maar zo weinig tijd voor mezelf, zo veel stress, daar tekende ik niet voor. En dat vreet, want ik wil me niet zo voelen, wilde die kinderen zo graag, zonder nadenken graag, en zie ze ook zonder nadenken übergraag. Maar, en dat brengt mij weer naadloos bij Stromae, ‘C’est que du bonheur’ is de grootste leugen ever told.
Ze wordt steeds vaker ontkracht door de vele eerlijke ouders hier en elders op sociale media. En daar ben ik blij om, want het ouderschap kan zo verdomd isolerend zijn, lijflijk en mentaal. Ik ben er mij terdege van bewust zelf iemand te zijn wiens feed vol schattige kiekjes van mijn gebroed staat, maar die staan niet los van bovenstaande gevoelens en gedachten die mij soms overvallen. Jaloers op de ouders die vanalles lijken te doen met hun kinderen, knutselen tegen de sterren op, de mooiste kleren kunnen kopen, het langst kunnen borstvoeden, het meest vrij kunnen opvoeden, die de grootste village hebben, waarvan de leden vechten om de kindjes eens bij te houden, en dan op zij die geen kinderen hebben, die het leven leiden dat niet meer voor mij is weggelegd, nooit meer. Voor altijd moeder van, nooit nog los van hen, en ik zou het ook niet willen, alleen heel soms wel. En ik weet dat dit voor sommigen bizar of pijnlijk zal klinken (ik zie u, het spijt mij) maar dit is de tornado die het ouderschap voor mij is. Op sommige dagen of weken on top of my parenting game, op sommige momenten iemand die alles wil ontkennen. Ik denk dat ik de lading van de albumtitel ‘multitude’ goed dek.
“J’t’ai donné la vie, toi t’as sauvé la mienne
S’tu savais comme je t’aime
J’ai jamais tant aimé, j’te connais à peine
Faut une première à tout
Et merci d’avoir détruit l’corps de maman
Elle s’aimait pas beaucoup mais c’est pire qu’avant
On a l’temps de le faire qu’une seule fois par an
Oh comme c’est beau le métier d’parent”
En dan wil ik graag daarop aansluitend aan de vooravond van internationale vrouwendag, het nog heel even hebben over een ander nummer op dat geniale album: Déclaration. Stromae heeft het begrepen, dat allyship, dat sijpelt door in de verzen van dat nummer. Hij hemelt zijn vrouw/vriendin op, niet melig, maar zoals altijd op zijn maatschappijkritische, sarcastische manier. Hij heeft het over mental load, anticonceptie, het verwacht worden om kinderen te krijgen, onderbetaald zijn. En dat allemaal in een paar zinnen, zo on point, ge kunt het amper geloven. En ja, mijn kennis van het Frans helpt mij wellicht om zijn songs goed of beter te begrijpen, maar luister gewoon goed of zoek de lyrics op als ge zijn genialiteit volledig wilt capteren.
“Toujours obligée d’aimer enfanter
La contraception qui te détruit la santé
Endométriose, enchantée
J’suis mieux payé que toi sans vouloir me vanter”
En dan als laatste: hulde aan Stromae om in de helft van zijn songs het over kaka te hebben 🖤 💩
Le réveil est facile
Le caca est parfait, même pas besoin qu'je l'essuie
Sentiment universel