Jessie Ware - Wildest Moments (Remix) (Audio) ft. A$AP Rocky (by JessieWareVEVO)

Laura Mvula - That’s Alright

Berlin. Again.

Veel te lang geleden, veel te lang gewacht. Daarom dus: een veel te lange blogpost. Het wordt een random opsomming van zaken die ik daar beleefde en deed, naast naar Hurts gaan kijken, en plaatsen waar ik geweest ben en die ik leuk vond. Random is the word, het zal zelfs niet chronologisch geschreven zijn.

Ik ging 1 nacht op hotel en mocht daarna van de gastvrijheid van een uitgeweken Hollander genieten. Neuköln is een topbuurt, zo blijkt! Ik at er sushi (voor de eerste keer in mijn leven) en ging er gaan ontbijten bij engels. Het interieur is - zoals bij veel zaken in Berlijn - een samenraapsel van van alles en nog wat, maar supergezellig en het aanbod is er groot. Frühstück, ik ben er voor in de wieg gelegd!

20 meter voorbij engels ligt Tempelhof, een must voor de Berlijnontdekker. 

De oude luchthaven is nu een park waar je honden, joggers, wandelaars, fietsers en skaters tegenkomt én waar ook tuintjes zijn ingericht voor de buurtbewoners. 

Toen ik er op mijn eentje naartoe trok, was het ijzig koud en had het gesneeuwd, maar de zon deed haar best en ik wilde daar eigenlijk nooit meer weggaan. 

Naast slapen, eten en door de natuur slenteren heb ik er ook cultureel verantwoorde dingen gedaan. 3 musea op 1 dag, zowaar! 

De Neue Nationalgalerie. Het gebouw op zich is al een reden om eens te gaan kijken, het museum bevindt zich onder de grond en toen ik er was liep er een tentoonstelling die het verhaal vertelde van de kunst tussen ‘45 en '68, niet toevallig een periode die mij keihard weet te boeien.

Daarna ging ik richting de Berlinische Galerie, de jongste telg van de grote museumfamilie van Berlijn. Voor het museum ligt een geel pleintje bezaaid met zwarte letters, als een gigantische woordenzoeker, heel indrukwekkend. De collectie in het museum vertelt het verhaal van de evolutie van de kunst in Berlijn de voorbije 100 jaar. Dat dat een boeiende evolutie is moet ik u allicht niet vertellen, alles waar die nationaal-socialisten zich mee konden moeien brengt een interessant verhaal met zich mee…

Laatste in de rij (ge zijt het nog niet beu?) was het Jüdisches Museum. Als ik ooit overrompeld ben geweest door kunst dan is het sowieso hier. Een tuin waar je evenwichtsstoornissen van krijgt, een holle toren waar 1 streepje ligt door valt, de objecten en de verhalen die er aan vasthangen, … Ik was overmand (en serieus mijn evenwicht kwijt door die 'Garden of Exile’). De bovenverdieping kon mij iets minder boeien, maar het geheel is fantastisch en ook hier is het gebouw alleen al een knap werk.

En geloof het of niet: er zijn nog een pak musea die ik wil zien in Berlijn. Zei er iemand zomerreisje?

Meer Berlijn? Op Flickr of hier of hier, alstublieft. Of check Nadia’s blog.

Gingers do it better!

Er is een nieuwe rosse in mijn leven: ze is 18 jaar en ik ben fan van haar muziek, stemgeluid, make-up en sproeten!

LDN

Alvorens deze post te lezen: druk op ‘play’

Instagramgewijs is het u waarschijnlijk opgevallen dat ik onlangs in London was. Voor ’t plezier alweer, met een bunch of pretty ladies (zie onder) which I can call my best friends. Uiteraard is er wat afgeshopt geweest, maar af en toe werd Oxford Street ingewisseld voor iets cultureels. 

Hoogtepuntjes: 

- & Other Stories: fel gehypte nieuwe winkel (zusje van H&M, Monki & COS) met supermooie accessoires, schoenen, kleren én een heus beautydepartement!

- Het ICA oftewel Institute of Contemporary Arts, alwaar een tentoonstelling liep van fotograaf Juergen Teller: ’Woo!’

Ik wilde de tentoonstelling absoluut zien en ben dan ook blij dat ik ze op de voorlaatste dag dat ze liep nog heb kunnen meepikken. De gids in de bus vertelde dat mensen bijna nooit vragen naar het ICA, hij had in zijn hele carrière als 'busgids’ maar 2 of 3 keer de weg moeten uitleggen naar het ICA. Schande eigenlijk. 

Samengevat: heel imposant, veel naakt (naakte Kate Moss, naakte zwangere Kate Moss, naakte Vivienne Westwood, naakte Juergen Teller, naakte Juergen teller, naakte Juergen Teller), weinig foto’s en 1 klein zaaltje ('the reading room’) met een bonte verzameling van zijn foto’s door de jaren heen. Als je het gemist hebt of je kan er je weinig bij voorstellen, Juergen leidt u graag zelf rond in het ICA.

Intrigerende vent, als je ’t mij vraagt.

- Nog een andere intrigerende vent: Roy Lichtenstein. De retrospectieve die nu loopt in Tate Modern was niet te ontzien. 

Ook heel mooi om te zien, al lieten ze iets te veel volk naar mijn zin toe in de expositieruimtes. Zelf gaan kijken is de boodschap.

- Op een échte toeristenbus zitten! London is een stad waar ik maar moeilijk een overzicht van kan krijgen (iets dat ik bij Berlijn bijvoorbeeld niet heb) en da’s spijtig. Gezien we niet de moed hadden om veel dingen te voet te doen (London weather is shitty), vonden we het wel de moeite om eens de rasechte toerist uit te hangen op zo'n hop on/hop off-bus. Veel zien op weinig tijd, er een hilarische uitleg bij krijgen en u niet moeten vermoeien, heerlijk is dat!

- Qua spijs en drank is ook The Breakfast Club een ware tempel. Op zondagochtend stond er een behoorlijke rij aan die in Soho, dus de hipsters wezen gewaarschuwd: vroeg opstaan is de boodschap. 

Andere tips: genoeg pondjes meedoen (eten en drinken is daar toch een stukje duurder), genoeg warme kleren, u voorbereiden op een massa volk (8 miljoen inwoners + een massa aan toeristen = gigantisch veel volk) en minstens een keer of 4 terug gaan, want 4 dagen zijn veel te kort om alles te zien. 

Én ten slotte: ik ben flink geweest! Ik heb mijn degelijk toestel eindelijk eens meegesleurd én ik heb mijn Flickr Pro-account verlengd. Dus, ik deel graag nog het volgende met u.

                       

Een zoveelste Berlijnartikel is ook nog altijd in de maak, van die keer toen ik Theo & Adam ontmoette. SNEL!

You were right here all along

Mijn favoriete lied van ‘The 20/20 Experience’ van het moment dat ik het hoorde. En nu is er dus ook een videoclip! Eén van de persoonlijkste die JT ooit maakte (herinner u wel ook 'Cry Me A River’ toen (hij van) Britney mocht oprotten). De clip is een tribute aan zijn grootouders William & Sadie en vertelt het verhaal van hun relatie, wreed schoon. Net als de lyrics by the way :)

Valentina - Wolves

Het kan zijn dat de stem u bekend voorkomt, ik zal u helpen: ge kent ze van dit liedje. Haar eigen werk is minstens even schoon.