Amoorie is de blog van Amaury Van Kenhove. Een mamblog waarover ze op een luchtige en soms grappig manier vertelt over de uitdagingen van het prille ouderschap, waarin ze schreef over haar huwelijk en zwangerschap en waar je ook af en toe gewoon hersenspinsels kan lezen. Borstvoeding, menstruatie, opvoeding, verbouwen, het alledaagse leven: het zijn allemaal onderwerpen waarover je hier kan lezen.
Victoria & Albert moeten toffe mensen geweest zijn, aangezien zij één van de tofste musea in Londen naar hen genoemd hebben gekregen. Het stond al lang op mijn te-bezoeken-lijstje en tijdens mijn solo-trip kon ik er eindelijk tijd voor maken. Ik ging er heen met de metro - langs een voetgangerstunnel sta je op een wip binnen vanaf South Kensington station. Je komt er binnen langs de achterkant en moet door een zaal vol sculputren van onder andere Rodin en vol met mensen die die dingen aandachtig natekenen. Meteen in de goeie sfeer.
Ik zei het al: Londen is gevaarlijk voor uw portefeuille. Op vraag van Katrin deel ik graag mijn aankopen met u. Ik ben geen fashion-, noch beautyblogger, dus verwacht geen spectaculaire, revolutionaire dingen.
Toen Eurostar me 2 weken terug vroeg of ik voor 14 oktober naar Londen wilde trekken om er een weekend op uit te trekken, kon ik niet anders dan toestemmen.
Instagramgewijs is het u waarschijnlijk opgevallen dat ik onlangs in London was. Voor ’t plezier alweer, met een bunch of pretty ladies (zie onder) which I can call my best friends. Uiteraard is er wat afgeshopt geweest, maar af en toe werd Oxford Street ingewisseld voor iets cultureels.
Hoogtepuntjes:
- & Other Stories: fel gehypte nieuwe winkel (zusje van H&M, Monki & COS) met supermooie accessoires, schoenen, kleren én een heus beautydepartement!
- Het ICA oftewel Institute of Contemporary Arts, alwaar een tentoonstelling liep van fotograaf Juergen Teller: ’Woo!’
Ik wilde de tentoonstelling absoluut zien en ben dan ook blij dat ik ze op de voorlaatste dag dat ze liep nog heb kunnen meepikken. De gids in de bus vertelde dat mensen bijna nooit vragen naar het ICA, hij had in zijn hele carrière als 'busgids’ maar 2 of 3 keer de weg moeten uitleggen naar het ICA. Schande eigenlijk.
Samengevat: heel imposant, veel naakt (naakte Kate Moss, naakte zwangere Kate Moss, naakte Vivienne Westwood, naakte Juergen Teller, naakte Juergen teller, naakte Juergen Teller), weinig foto’s en 1 klein zaaltje ('the reading room’) met een bonte verzameling van zijn foto’s door de jaren heen. Als je het gemist hebt of je kan er je weinig bij voorstellen, Juergen leidt u graag zelf rond in het ICA.
- Nog een andere intrigerende vent: Roy Lichtenstein. De retrospectieve die nu loopt in Tate Modern was niet te ontzien.
Ook heel mooi om te zien, al lieten ze iets te veel volk naar mijn zin toe in de expositieruimtes. Zelf gaan kijken is de boodschap.
- Op een échte toeristenbus zitten! London is een stad waar ik maar moeilijk een overzicht van kan krijgen (iets dat ik bij Berlijn bijvoorbeeld niet heb) en da’s spijtig. Gezien we niet de moed hadden om veel dingen te voet te doen (London weather is shitty), vonden we het wel de moeite om eens de rasechte toerist uit te hangen op zo'n hop on/hop off-bus. Veel zien op weinig tijd, er een hilarische uitleg bij krijgen en u niet moeten vermoeien, heerlijk is dat!
- Qua spijs en drank is ook The Breakfast Club een ware tempel. Op zondagochtend stond er een behoorlijke rij aan die in Soho, dus de hipsters wezen gewaarschuwd: vroeg opstaan is de boodschap.
Andere tips: genoeg pondjes meedoen (eten en drinken is daar toch een stukje duurder), genoeg warme kleren, u voorbereiden op een massa volk (8 miljoen inwoners + een massa aan toeristen = gigantisch veel volk) en minstens een keer of 4 terug gaan, want 4 dagen zijn veel te kort om alles te zien.
Én ten slotte: ik ben flink geweest! Ik heb mijn degelijk toestel eindelijk eens meegesleurd én ik heb mijn Flickr Pro-account verlengd. Dus, ik deel graag nog het volgende met u.
