Lijstjestijd!

Als Astrid lief vraagt aan mensen om een lijstje in te vullen, dan doen we dat… 

  • “Dit heeft me zo hard doen lachen, ik deed het bijna in mijn broek” moment
Eén specifiek moment kan ik me moeilijk voor de geest halen, maar ik weet wel dat de personen die mij altijd het hardst doen lachen dezelfde zijn: mijn vriendinnen. Door zó gevat te zijn, zijn ze hilarisch en daarom hou ik van hen. SHOUT OUT TO MA BFF’S Y'ALL! <3
  • Meeste nutteloze gadget/app van
De Twitterfotofilters? 
  • “Dit doen we nooit meer” moment
Ik probeer zo weinig mogelijk spijt te hebben van dingen in het leven, maar als er dan toch een moment is dat ik nooit opnieuw wil beleven is het wel het moment waarop ge staat aan te schuiven voor een H&M x ‘beroemde designer’ samenwerking (Marni in mijn geval). Uiteindelijk is het een H&M die je koopt, niks meer, niks minder. Mij gaat ge niet meer horen freaken bij de aankondiging van een nieuwe samenwerking (deed ik trouwens enkel bij die Marni-samenwerking), ik spaar mij - als ik echt wil - wel voor the real deal.
  • Slechte openingsdans
Die van PSY?

image
  • De leukste offline/online/semi-bv/vreselijke beroemd persoon dat je dit jaar hebt moment ontmoeten
Sowieso Beth Ditto!
  • Leukste kleur nagellak van het jaar
  • Wat heeft je doen huilen als een klein kind?
Don’t even get me started, hon…
  • Meeste geslaagde online evenement 2012
4sq city badge gent
  • Het grootste Niet Oké moment van 2012
Het moment waarop een persoon u de schuld probeert te geven van wat hij heeft gedaan. Volwassen mensen hé! NIET OK dus…
  • “Deze blog is zo Badass’ blog…euh ja je snapt het wel
Toch wel Ugly Belgian Houses. En lees vooral ook het interview met Vice hier.
  • Hét moment van 2012

Dan kies ik toch wel voor de slotceremonie van de Olympische Spelen. De Spice Girls waren daar wel, hé! 

image

Ook voor Westoek moest ik een lijstje opstellen. En wel van 5 dingen die mij na het einde van de wereld (nu vrijdag!) zouden mogen vergezellen. Met deze woorden kondigen ze mij aan:

Amaury Van Kenhove (Amoorie voor de blogvrienden) is wat prins Filip “een echt vrouwtje” zou noemen. Op professioneel vlak noemt deze Gentse zichzelf immers ‘She kid’ bij Enchanté, en op haar persoonlijke blog wordt dat ‘Just another housewife’. Dan verwachten wij dat ze in de eerste plaats een beautycase wil meezeulen om die flinke haardos van haar in bedwang te houden, maar dat hebben we blijkbaar fout…

De rest van het artikel kunt ge hier lezen, maar in ’t kort zijn de dingen die ik wil meenemen in mijn als-de-wereld-is-vergaan-bunker: de films 'A Life Less Ordinary’ of 'The Sweetest Thing’, het album 'Catalogue’ van Moloko, diepvriespizza’s, een oven en een diepvries en lokale hunk Geert Van Rampelberg. Dat gaan daar nogal gezellige TV-avonden zijn als de wereld is vergaan, I tell ya!

Sunday Link Love #20

Mijn liefde voor het internet is grenzeloos en daar hebben deze links deze week nog meer toe bijgedragen.

- de site van InCase: ze verkopen niet alleen zeer degelijke iPhone cases (met of zonder prints), maar ze zetten de prints van op die cases ook op hun site als wallpapers die je kan downloaden voor zowel iPad, iPhone als computer. En zo komt het dus dat mijn gloednieuwe Macbook Air (de vreugdedans van de week!) het mag stellen met Andy Warhol (en als ie op kantoor aan mijn scherm hangt ook met Parra).

image

- wat Katrin onthouden heeft van The Blog Works (waar ik hier en hier ook al iets over schreef) vond ik ook zeer interessant.

- Kerstcadeautjes zijn veel leuker als er op staat van wie en aan wie het cadeau is. En ’t is leuk als iemand zich bezig houdt met leuke kaartjes te maken die daarvoor dienen. Gewoon printen die handel.

- een receptje van Ann (al haar recepten zijn aanraders) dat snel, makkelijk en lekker is. Meer moet dat niet zijn op een eenzame winteravond toch?

- de alternatieve eindejaarslijstjes van Astrid en Niel. Het mijne komt er deze week aan, beloofd. Doet er nog iemand mee?

- samenwerkende socialmediabedrijven. Tegenwoordig krijg ik de indruk dat de strijd tussen verschillende socialmediabedrijven steeds bitsiger wordt. Vooral de weg die Twitter is ingeslaan zint me niet zo, die beginnen zich stilaan te gedragen als een klein kindje. Ze dwingen mensen in een situatie waar ze bijna enkel nog de officiële Twitterapplicaties kunnen gebruiken (terwijl ik een heel grote fan ben van Tweetbot op mijn iPhone, bijvoorbeeld), we kunnen niet meer zien van op welke applicatie tweets zijn verstuurd (soms is dat leuk/handig om te weten imho) en nu kunnen we ook geen previews meer zien van Instagramfoto’s… Ze mogen hun dwaze fotofiltertjes hebben, als ze zich als de arrogante koning van het internet gaan wanen. De nieuwe feature van Instagram die je meteen doorstuurt naar Foursquare is een voorbeeld van hoe het volgens mij wel moet. Meer intergratie, meer gebruiksvriendelijkheid. Dat komt ons toch allemaal beter uit, niet? Hoe dan ook: er beweegt heel wat

En dan uiteraard nog een lading Youtube'kes:

- deze commercial van Lacoste, met dank aan Thomas om die posten.

- in case you did not see it: het jaar 2012 volgens Google. 

En het lied dat die montage extra schoon maakt:

Ze (= Kodaline) staan trouwens in de longlist van de BBC Sound of 2013  dus ge gaat ze in het oog/oor moeten houden…

Voor mij 2013 graag.

2012, dat het maar rap gedaan is (maar liefst niet op 21 december). ’t Was een jaar waarin ik mezelf beter leerde kennen en appreciëren, maar ik heb zin in een nieuw jaar, een frisse start. Op mijn muzikaal verlanglijstje prijken:

- Een nieuwe YYY’s! Joepiedepoepie. 

- Een nieuwe Hurts. Als ze op mijn verjaardag al ‘deep in the process of completing our album’ zaten, zal het duidelijk niet te lang meer duren… ’t Is ondertussen al veel te lang geleden dat ik ze nog eens zag, verdorie!

- Een nieuwe The Knife - waarvan de titel zelfs al bekende is: Shaking The Habitual - én een Europese tournee. Dat is supergoed nieuws, temeer omdat de band zelden live optredens geeft en het al van 2006 geleden is dat ze nog een full album uitbrachten (het opera-album van 2010 niet meegerekend). Ik zag ze in 2006 op Pukkelpop en dat was een redelijk zot concert, ik wacht in spanning af.

- En voor de rest: de lijstjes van artiesten die het gaan maken in 2013 (van Belgische muziekblog Socks In Sandals, bijvoorbeeld & de BCC, natuurlijk) staan mij zeker aan. Mijn favorieten zijn nu al:

En op niet muzikaal vlak graag een minder emotionele-rollercoaster jaar met even veel vrienden, een even leuk huis, meer tijd, een rijbewijs en rust, vooral rust.

In afwachting van het nieuwe jaar deel ik dan ook graag het lijstje van albums die 2012 aangenamer hebben gemaakt voor mij.

En wat de beste concerten die ik in 2012 bijgewoond heb betreft, ik lijst mijn postjes nog eens allemaal properkes op voor u.

The Black Keys

Azari & III

Chairlift

Justice

Pukkelpop: dedriedagen.

Gossip

MS MR

The XX en Florence & The Machine ontbreken, omdat die concertreviews u waarschijnlijk al de oren uit kwamen, maar klik op de links om te lezen hoe goed die concerten wel niet waren.

Early christmas present...

… van niemand minder dan Zalando! Onmogelijk dat die naam geen bel (en als een Pavlovhond gaan volgens de commercial nu alle boyfriends ten lande hard en meisjesachtig roepen) doet rinkelen tenzij ge het voorije jaar onder een steen hebt geleefd of uw interconnectie dood was (als ge bij Mobistar zit is die kans wel significant hoger, dus dan geloof ik u misschien wel).

Zalando Pakket kerststal

Dus: gisteren versierde ik mijn kerstboom die al enkele dagen onversierd in mijn huis stond, stak ik de kerstbal in de vorm van een schaap (uit de gekke kerstballenwinkel in de Kloosterstraat in Antwerpen) in mijn kerststal (vorig jaar gekregen van mijn mama, die dingen zijn écht moeilijk te vinden) en legde ik meteen mijn postpakket onder de boom (Instagramgewijs, want daarna moest ze wel meteen open).

Nu zijt ge waarschijnlijk wel benieuwd naar wat er ín dat doosje zat (als ge tot hier al hebt doorgelezen, ga ik daar van uit, ja)? Wel, dames en heren, dat waren échte zwarte, hoge Converse All Stars zoals alleen Chuck Taylor ze kon maken!

All Stars & me go a long way, actually. Tijdens mijn Chiro/puberjaren waren het dé schoenen bij uitstek. Het bewijs: deze analoge foto uit 2005 (yes, Ellen, we’re getting old, my dear).

All Stars Green & Multicolored Candy Stripes

Ja, ik had ros, lang haar, ja…

Chirorok, trui waarvan de kleur is afgestemd op die van de beste vriendin en Converse'kes. We droegen onze exemplaren zomer en winter. Met kniekousen in alle de kleuren van regenboog (pubers zijn vreemde wezens, ja) als het echt koud was. Ik herinner me 1 barkoud Chiroweekend waarin we massavoetbal (I shit you not, voetbal met 200 man) speelden en mijn voetjes het toch wat koud hadden in hun zomerschoentjes. Van de kou kroop ik dan binnen bij de knappe tweelingchiroleiders, double fun, erg vond ik dat niet! Vandaag de dag ben ik gewapend tegen de winterkou met broekkousen die een soort fleece hebben langs de binnenkant (Primark) én zooltjes met een soort schapenvelafkooksel op die je op maat kan knippen (Action!).

Ik heb slechts twee paar All Stars versleten in mijn Chirocarrière (daarnaast had ik ook nog een paar hoge, stoere Dr. Martens), de gestreepte met snoepjeskleuren van hierboven en knaloranje.

Orange All Stars

Maar wijsheid (en stijl) komen met de jaren en dus heb ik nu voor iets subtielere zwarte exemplaren gekozen.

Converse All Stars Black

What ya think?

Wie nog op zoek is naar stevige wintersletskes vindt misschien zijn goesting wel op Zalando (want ja, ’t is waar er zijn echt duizend merken en duizend schoenen op te vinden). Ik moest even zoeken naar een paar dat in mijn maat beschikbaar was (meer 39'jes, alstublieft!) en de verzending duurde ook een dikke week, maar ondertussen trekt ge maar uw Moonboots aan als het te koud is, hé… And always remember: a girl can never have enough shoes :)

Weekendje Antwerpen!

Weekends, wat een prachtuitvinding! Zeker als ge ze in mooie stad als Antwerpen kunt spenderen. Ik was er vorig weekend om The Blog Works bij te wonen. Ik schreef er op elders al een stukje over (in het Engels, bij God!), maar hier dus nog wat meer uitleg. 

De sprekers van de voormiddag haalden interessante dingen aan, dingen waar veel bloggers vaak van dromen, volgens mij. Maar helaas is de situatie in UK en US vaak zeer verschillend van die ons kleine, rare land. Weinig van de zaken die ze opwierpen lijken mij in dezelfde formuler haalbaar hier, maar discussie en denkwerk hier rond is nodig, alweer volgens mezelf. Iemand zin om eens een discussienamiddagje te organiseren met bloggers, PR en anderen?

De namiddag was gevuld met foto’s nemen. Basics leren, dat drong zich wel eens aan. Ik heb een iet of wat deftige camera, maar ken er niet genoeg van en die verdomde iPhone wint het altijd van de Canon omdat die gewoon makkelijke mee te nemen is en je er makkelijker naar grijpt. Mijn kunde etaleer ik hier onder even.

image

Dit is Bart, fotograaf, blogger én één van de sprekers die in de voormiddag hun zegje hadden mogen doen. Petje af voor hem! Hij blijft zo trouw aan zijn doel (= uitleggen aan zijn lezers hoe je luxueus kan reizen met een beperkt budget) dat hij het PR-mensen zeer lastig maakt om hem te doorgronden (hij accepteert geen gratis reizen bijvoorbeeld, iets wat de doorsnee mens waarschijnlijk niet snapt). Maar ’t is dus een tof manspersoon! En hij deed mee aan de workshops, maar dat weerhield hem er niet van wat foto’s te nemen precies…

image

Dit is een foto van de fotograaf/lesgever van 1 van de workshops (interieurkiekjes leren maken, jochei!). Hij was aan het uitleggen welke drie dingen je moet doen om een blurry background te krijgen (“lowest F value, full zoom in & distance between object in the front and the background”, in dat heerlijke Ierse accent, mjumz!) en dit was zijn manier om zijn derde punt duidelijk te maken. Aangezien hij te dicht bij de kaars staat is hij niet echt blurry, hij (=achtergrond) moet er verder vandaan moeten staan. Begrepen, meneer, al hebt ge u wel ongelukkig gepositioneerd voor mijn foto :).

image

Dit is dan weer het resultaat van de workshop die Marta gaf (food & product photography), een glazeke Cointreau met limoen, framboosjes en spuitwater. Artistiek, n'est-ce pas? Wederom: niks aan bewerkt, I suck at it en ik zou niet weten welk (gratis) programma ik daarvoor moet gebruiken. Maar ook: alweer het 1 en ander bijgeleerd.

Et pour le reste:

image

Nadia workshoppin’.

image

Les organisatrices!

image

Caroline die haar streng foodbloggersoog over de hapjes van ThursdayDinners werpt…

image

L'heure de l'apéro!

image

KarenElfi

Iets minder culinaire hoogstandjes dan de catering op zaterdag dienden zich aan op zondag toen ik opnieuw naar Antwerpen trok voor wat vriendinnerij. Taartjes, macarons en microgolfcakejes ter gelegenheid van voorbije verjaardagen en de namiddag was snel gevuld (en ik probeerde ondertussen iPhonegewijs de tips van de Martaworkshop te onthouden en toe te passen).

image

Om ons niet helemaal schuldig te voelen van al dat schransen én om onszelf helemaal in kerstsfeer te hullen trokken we er daarna nog op uit. Eens top in de zotste kerstballenwinkel (in de Kloosterstraat) die ik ooit zag leerde mij dat er echt kerstballen van álles bestaan: insecten, katten, taarten, kerstmannen in zomeroutfit, koeien met rode laarsjes, ja, zelfs kerststalballen!

image

Ik heb 3 van de lelijkste exemplaren in de winkel gekocht, omdat lelijk ook mooi kan zijn :) (en die dingen echt duur waren, behalve de lelijke, die waren goedkoper…).

Onze neus heeft ons vervolgens naar 1 van de plekken geleid waar de Antwerpse kerstmarkt doorgaat. Ook niet echt culinaire hoogstandjes aldaar…

image

Maar zie die kopkes eens genieten van hun hamburger/braadworst?

image

Daar doet ge het toch voor, hé?