Amoorie is de blog van Amaury Van Kenhove. Een mamblog waarover ze op een luchtige en soms grappig manier vertelt over de uitdagingen van het prille ouderschap, waarin ze schreef over haar huwelijk en zwangerschap en waar je ook af en toe gewoon hersenspinsels kan lezen. Borstvoeding, menstruatie, opvoeding, verbouwen, het alledaagse leven: het zijn allemaal onderwerpen waarover je hier kan lezen.
Voor wie het nog niet doorhad: ik heb een zwak voor nagellak. En ook al zijn mijn nagels kapot, ik bezwijk telkens opnieuw. Dit zijn mijn aanwinsten van vorige week.
Essence ‘Blue Addicted’
Essence 'Circus Confetti’ (beiden in Kruidvat te krijgen)
Nicki Minaj by OPI 'Save Me’, thanks to the lovely Isabelle and Beauty Bay!
Daarnaast had ik ook aan Iris beloofd om te laten zien hoe de Benefit They’re Real mascara mij bevalt. En ik moet zeggen: goed, heel goed. Het borsteltje is even wennen, maar het resultaat mag er zijn.
1 = zonder make-up, obviously
2 & 3 = met Stay don’t Spray van Benefit, concealer van Clinique, Mac en ELF oogschaduw op mijn ooglid en onder mijn onderste wimperrand, Mac Penultimate Eye Liner, Mac Lash Prep+Prime (vooraf gekruld met een wimperkruller) en vervolgens de mascara op mijn bovenste wimpers. In iets meer dan vijf minuten geklaard, Annelies en Tess ;).
Volgende week wijvenweek, vandaag wijvendag. Internationaal dan nog wel!
Ik heb vandaag serieus mijn vrouwenhart kunnen ophalen. Beter hadden Marni & HM en Stylescrapbook & Kipling hun launches niet kunnen plannen, me dunkt.
De dag begon dus met vroeg opstaan en een wandeling naar de H&M in de Veldstraat in Gent. Daar wachtte ik op m'n bandje in de rij die bestond uit een 50-tal dames. Omstreeks kwart voor acht was die buit dan toch al binnen en kon ik mijn voeten gaan opwarmen (ja, ’s morgens is het nog steeds koud - oh spring, where art thou?) bij mij thuis, niet ver van de H&M. Een koffie en een croissant later was het tijd om mij terug te begeven naar de plaats waar het allemaal moest gaan gebeuren.
Het is de allereerste keer dat ik voor een H&M meets designer collectie ga aanschuiven, dat moet u weten. Ik ben geen zottin die, telkens als er zo'n stukken te verkrijgen zijn, de wekker om 3 uur zet om toch maar eerst te zijn. Ook vandaag waren er uiteraard meisjes en vrouwen die dat gedaan hebben. Maar dat is het mij toch niet waard. Ik wandelde de winkel binnen net voor de eerste groep de ‘Marni-zone’ mocht betreden. Eerst wordt je daarvoor tusen vier hekkens geplaatst, de zwaar bewaakte 'wachtzone’, om daarna letterlijk te worden losgelaten als beesten. Graaien en grijpen, dat was wat er vervolgens te aanschouwen was. Ik zag hoe de voorraad met de rok met de blauwe bolletjes slonk en legde me er bij neer dat ik die niet meer te pakken zou krijgen. Maar genoten, dat heb ik wel. Het feit dat ik enkele minuten later zelf zou deelnemen aan het schouwspel liet ik eventjes achterwege.
Ik ben zelf naar huis gegaan met de 2 essentiële dingen op mijn wish list. Een kleedje en een sjaaltje. Het kleedje is een beredeneerde aankoop: ik zou sowieso toch iets feestelijks moeten kopen voor de zomer die vol feesten zit. Ik vind de kleurencombo super en volgens Vogue kan je het op 2 manieren dragen:
Ik wilde eigenlijk het rechtse, maar dat blijkt dus de achterkant van het linkse te zijn. Ik dacht: “Fijn, ik heb eigenlijk dus twee kleedjes gekocht”. But the thing is: waar die strik zit van het rechtse zit tevens een gat. En ik heb het geprobeerd, maar ik heb geen ambities om eruit te zien als J.Lo in Versace, dus ga ik die draagwijze achterwege laten, als het voor u hetzelfde is.
De tweede aankoop was deze:
Een item dat deze zomer vaak te vinden zal zijn in mijn weelderige krullen. De sjaal kostte 20 euro, maar eigenlijk heb ik die al helemaal terugverdiend. Ik moest namelijk voor een dame die geen bandje had - en dus moest wachten tot 13u - een stuk uit de collectie meebrengen uit de 'Marni-zone’. Dat stuk kostte 130 euro, ze gaf mij 150 euro cash en ik kreeg het wisselgeld #score.
Mijn derde aankoop vandaag was de nieuwe camera tas van Kipling. Deze baby is sinds een paar dagen in mijn bezit, dus moest ik een fashionable zakje hebben om hem in te koesteren, toch?
Ik kocht hem in de Kiplingwinkel in de Volderstraat in Gent. De verkoopster had vandaag al heel wat telefoontjes met reserveringen gehad, dus wie er eentje wil zal snel moeten zijn.
Ik zie mijzelf sowieso al lopen deze zomer met deze zak als handtas. Mijn iPhone en portefeuille passen er precies in, dus da’s ideal.
En als het nu even niet geeft ga ik mijn posts voor de wijvenweek eens voorbereiden. En ook keiluid meezingen met Alanis: “I’m broke but I’m happy”.
Dat stond op het programma gisteren in de Ancienne Belgique: Justice Live.
Lang geleden dat ik die Fransozen nog eens bezig zag. Van back in the days when we were young, denk ik (Dour & Pukkelpop 2007).
Die Justice t-shirt van toen gaat dus ondertussen al een jaar of vijf mee (foto rechts).
Maar het concert gisteren dus: feestje. Het voorprogramma bestond uit stevige opwarmers aan elkaar gemixt door DVNO, één van de vele telgen uit de Ed Banger familie, blijkbaar.
Om 21u kon het echte feest dan losbarsten, ’t was aan Xavier en Gaspard (die zijn krullen zo lang liet groeien dat hij op een jonge, mannelijke Tina Turner leek). Ik ben niet zo'n fan van hun nieuwe plaat, dus hield ik mijn hart een beetje vast voor de show. Maar mijn angst bleek ongegrond, ze deden een uitverkochte AB dansen van begin tot einde.
Hun eerste album hield het concert wel levendig, naast die oude nummers lijken die nieuwe songs wel balads… Mijn respect voor deze gangmakers is eigenlijk alleen maar gestegen, wie dit met dit kan mixen is niet alleen goed bezig, maar zorgt er ook voor dat ik een beetje te enthousiast boven iedereen begin te gillen.
En ook al leek hun DJ booth op het eerste zicht nog altijd dezelfde als die van vijf jaar terug, de show stak goed ineen. Ze deden zelfs aan bisnummers.
Een afterparty zat er voor mij niet in, wegens werkmenszijn, maar ik ging als een tevreden en bezweet mens naar huis.
Deze leukigheid wou ik jullie ook nog even meegeven. Luisteren!
Voor wie het nog niet wist: ik ben naar Parijs geweest. En ’t was daar wijs, ook al was ik er nog geen 48 uur. Ik heb vooreerst een paar dingen ontdekt over Parijs.
- Elke straathoek die de naam straathoek waardig is, heeft een space invader boven het straatnaambordje. Kenners Astrid en Andrew wisten mij dat te vertellen.
- Elke eetgelegenheid die de naam eetgelegenheid waardig is, heeft op z'n minst 3 stickers van een of ander vaag boekje/tijdschrijft/online gebeuren op z'n deur plakken. Loop weg als dat niet het geval is.
- De sigaret is er niet uit het straatbeeld te bannen.
- De metro durft er wel eens hard te remmen.
- De duiven vliegen er extreem laag. Dat heeft er meermaals voor gezorgd dat ik een kreet slaakte, omdat ik namelijk doodsangsten uitsta als die ratten van de lucht zich op minder dan 2 meter van mij bevinden. Want stel u voor dat ze met hun kleine vieze klauwtjes in mijn weelderige haardos vast geraken, ik mag er niet aan denken!
- De straatvegers kuisen de goten langs de straten met water. Iemand die weet waarvoor? ’t Is een bizar zicht…
Ik ben dus een pak wijzer gevonden. Maar ik heb ook effectief wat dingen gedaan in Parijs. De reden dat ik daar was, was de Duvel Collection wedstrijdfinale. Het design dat won is van Phillipe Debongnie, een Belg. Properkes.
De Duvelparty werd gecombineerd met Showroom Belgium, een initiatief van het Flanders Fashion Institute. Veel schoon volk dat daar op afkomt natuurlijk, op zo'n soirée Belgique. Met frietkot, en al!
Het (schoon) volk:
Het licht was op het einde van de avond wel volledig uit, dus een Social Club'ke doen zat er niet meer in. De volgende dag moesten we dan ook fris en monter zijn voor een échte fashion show, de eerste (en waarschijnlijk enige) in mijn leven. De Belg Jean-Paul Lespagnard stelde zijn collectie voor aan een grotendeels Belgisch publiek. En ik was onder de indruk, maar oordeelt u vooral zelf.
Dat waren de spannendste dingen van de voorbije Parijsdagen. Wat heb ik nog gedaan?
De Notre Dame gezien, geslapen in een hotel, ontbeten in een hotel alwaar ik een stel Hollandse dames aan het lachen bracht, veel gewandeld, regelmatig een winkel binnengestapt en in sommige ook effectief iets gekocht. Allereerst: Marc by Marc Jacobs, the store! Een winkel waar ik mijn jacht op een geschikte iPhone case heb kunnen beëindigen. Met groot succes, want ik ging buiten met 2 cases.
Ik had al enkele exemplaren gespot bij ShopBop en mijn 2 favorieten waren gelukkig te verkrijgen in de winkel.
Het eerste is een slim case met hartjes, gekregen van mijn loved one. Het tweede is een siliconen exemplaar dat mijn iPhone helemaal omsluit met gekleurde brilletjes. Mijn dag was meteen geslaagd.
De tweede winkel waar ik mijn hart kon ophalen was Sephora, de dames onder ons wel bekend als de megastore voor parfum en cosmetics die ook de bekende nagellakremoverpot verkopen en die geen filiaal in België hebben. Mijn haul:
Wat is wat?
- OPI Nail Envy voor gevoelige en gebroken nagels. Ik heb dat, de schuldige: nagellak. ’t Ziet er niet proper uit om eerlijk te zijn.
Vanaf nu dus minimum een week nagellakvrij.
- Sephora Waterproof Make-up Remover en Cleaning Wipes in meeneemformaat. For obvious reasons.
- They’re Real Benefit Mascara en Stay Don’t Spray Primer, ook van Benefit. Mijn allereerste producten van het merk waar ik al zoveel over hoorde. Excitement om ze uit te proberen dus!
— De profetische woorden die mijn lief sprak nadat we daarnet voor de eerste keer in ons leven een ‘Collect & Go’-bestelling gingen ophalen. Twee vaststellingen: ik ben duidelijk een hel om boodschappen mee te doen en die Collect & Go app gaat onze vriend nog worden. Dank u, meneer Colruyt.
Vanaf nu dus minimum een week nagellakvrij. 
