Bezigheden #12: over films, cocktails en hotels

Waar houden we ons de laatste alweer zoal mee bezig? (ik ga even een poosje terug in de tijd, want ik ben ’t spel hier weer aan het negeren)

- Spotify playlists en Foursquare lists maken.

- festivals afschuimen

- fototoestellen uiteen vijzen en kleine hamburgertjes eten op #smdaybe

- TRACK Gent bezoeken, op de goeie manier: met fiets, gids en goed gezelschap. Uitgenodigd door Fredo, vergezeld door (grotendeels) Gentenaars en goed weer. Het hoogtepunt van die dag was toch wel de beiaard in het Belfort die mocht bespeeld worden door elk van ons (met name onze naam mochten we spelen). Doe hetzelfde, maar dan virtueel hier. Een greep uit de foto’s (het was de dag dat Instagram kapot was, dus er werden alternatieven gebruikt.

- Brave: een film over een ros independent women, een must-see. Op een zondagvoormiddag uitgenodigd worden door Disney om een 3D-film te gaan kijken, daar zegt een mens geen nee tegen. Het introductiefilmpje dat er bij elke Pixarfilm is was prachtig. 

Het was de eerste keer dat het 3D-gegeven me niet stoorde in een film en ik ben een ongelofelijke Pixarfan, dus ik kan niet anders dan zeggen dat de film supergoed is. Ik kan dus met trots zeggen:

- Cocktails drinken en op hotel gaan in eigen stad. maar daar hoort wel wat uitleg bij.

Dus. Je wordt uitgenodigd om een paar cocktails te gaan drinken, niet ver van uw woonst. Ge nipt aan die cocktails die u een beetje heaven on earth brengen. Ge neemt daar wat foto’s van.

En met de laatste foto wint ge een overnachting. Natuurlijk hebt ge geen tandenborstel, lenzengerief of proper onderbroek bij, maar ge behelpt uzelf. De foto’s spreken voor zich dat mijn lief en ik ons geamuseerd hebben.

Merci aan Fredo again en de mensen van het Sandton Grand Hotel Reylof voor de cocktails, het grote bed, de tandenborstel- en scheerset en het ontbijt. ’t Is iets wat we nooit zouden doen in eigen stad, dus die ervaring hebben we dan ook weer gehad. Deze happy camper was (samen met Laure van Elle België die ook een overnachting won) in haar nopjes. Voor zo'n Porn Star Passion of Honey, I’m Home moogt mij volgende keer altijd uit mijn kot halen.

Jong/dansend tuig

Gisteren was het weer van dattum: een stevige portie jong geweld samen gesmeten, in het SMAK ditmaal, onder de noemer #jongtuig.  Beginnen deden we met een kleine rondleiding doorheen een stukje TRACK en SMAK, gegeven door de artistiek directeur van het SMAK zelf  (naast de rondleiding gaf hij mij ook nog een boek, mijn eerste kunstboek bijgod, waarvoor dank meneer Van Cauteren). Een nieuw werk dat behoort tot een tentoonstelling die pas volgende week de deuren opent is dit (naam = ‘Diagonalen’, kunstenaar = naam vergeten).

Imposanter dan op de foto, want ’t staat in een maffe ruimte en ’t heeft een maffe vorm. En ’t weegt vijf ton. (zie: ik heb goed opgelet)

Eindigen deden we op de dansvloer. Wederom was de avond een ontdekkingsreis doorheen de persoonlijkheden en talenten van mensen die zich gewoonlijk verschuilen achter stoere taal en schone avatars.

De bevallige Sophie Segers vond het gedurfd dat ik mijn lippen voor de gelegenheid had roodgeverfd (lippen die tot het einde van de avond rood zijn gebleven zonder 1 retouchering, doe het mij maar na!). De lippenstifttips kreeg ik er gratis bovenop.

Met Elke had ik het dan weer over (make-up)borstels. Ik ontdekte ook dat ze wat last heeft van haar bril als ze moet dansen/het warm is en dat ze graag lacht met dansend volk. Nou! Van een andere Elke leerde ik dat er broeken bestaan waar sommige mensen bijna niet in kunnen gaan zitten. Nou nou!

Daarnaast zijn er mensen die überenthousiast zijn en de dag erna gemberthee moeten drinken, mensen die niet op de foto willen, mensen die in Antwerpen wonen, die hun spullen in locker steken en er dan niet meer aan kunnen en die dan bij u blijven slapen. En mensen die u complimenteren over uw vestimentaire keuze, veel. Zelfs wildvreemden. Waarvoor ook dank.

Ten slotte was de grootste ontdekking van de avond wel deze: zoveel goeie dansers onder de hardcore Twittermeute. Yes, I am looking at you Annelien, Gert, Tess, Jan en Marie! De begeleidende tonen geproduceerd door captain Fredo 'Polonaise’ De Smet kunnen er ook wel iets mee te maken hebben, Of het waren die Tequilla Scumrises, kan ook.

Afijn, u begrijpt mij: ’t was weer tof, ik heb teveel gepraat en gedanst en ik ben blij dat het nu weekend is. Editie 20 mag minstens even hard knallen van mij.