Martini baby!

Neen, geen zuiplappost. Wel een lichte verslavingpost. En dan bedoel ik niet verslaafd aan het drankje, maar verslaafd aan alles wat ermee te maken heeft. Kijk.

/

Vanwaar die verzamelwoede komt weet ik niet. Vroeger dronken de vriendinnen en ik al graag eens een glaasje (nu is dat fel geminderd, cava is een waardige vervanger gebleken) en van daaruit is het gegroeid. We hebben nu allemaal een collectie van een dertigtal glazen, geloof ik, met dank aan rommelmarkten en vriendinnen die een vakantiejob doen in een kringloopwinkel. De weinige keren dat we dan nog eens samen aan onze Tini sippen, wordt er natuurlijk wel al eens weggedroomd bij de gedachte aan een echte Martinibar in het Gentse. Met onze samengestelde collectie van glazen, asbakken, ijsemmers, onderleggers, plateau’s, roerdertjes (of hoe heten die dingen eigenlijk?) en andere accessoires als pronkstukken. Maar zo'n vaart zal het wel niet lopen. En toch: ik zou er graag iets mee doen. Er uit drinken doe ik zelden, maar ’t is wel mooi om naar te kijken, niet? Vandaar: sharen met de wereld leek mij wel OK. En voor wie eens een Martini cocktail (want ook dat boekje kan niet ontbreken) wil komen drinken, haal ik mijn glazen al graag een van onder het stof. 

Cheers!