CURRENT STATUS: EIGENAAR

Feit: wie alleen wil wonen en/of een huis wil kopen moet een hoge stressbarrière hebben, én een dikke portemonne blijkbaar, maar vooral een hoge stressbarrière. 1001 dingen vragen erom geregeld te worden: domicilie aanvragen, uw provider kiezen (toch maar voor Telenet gegaan, Rex & Rio baby!), verhuisliften en -wagens aanvragen, bewonerskaarten aanvragen, wijkagenten binnenlaten, 1000 handtekeningen zetten, erfgenamen kiezen en testamenten met de hand schrijven, elk weekend naar de GAMMA gaan, mankementen ontdekken, zagen, schreien, lachen. Dat van die 65.000 euro is zwaar overdreven (in ons geval toch), maar de rest niet.

Als ge eenmaal geïnstalleerd zijt en grotendeels geregeld hebt wat er te regelen valt, kan het echt beginnen en kon bij mij dus het ongeduld finaal de bovenhand nemen. Met het schrale budget dat u nog rest moogt ge uw eigen huis beginnen inrichten, het liefst zo snel mogelijk. De lijstjes die ge in Evernote maakte proberen te realiseren: voor de keuken dit, voor de slaapkamer dat. Als het budget het toelaat. Uw meest haalbare pins op Pinterest tot leven laten komen. Als het budget het toelaat. Maar al te vaak is ’t van DIY, want design is nog niet aan de orde vanwege ’t prijskaartje. Ik zit nu in die fase, de fase waarin het huis dat ge op de kop getikt hebt écht ùw huis wordt. Door wat ge ermee doet, wat ge er in zet en wat niet. Veel weggooien, weggeven of schenken aan de Kringloopwinkel, dat hoort er ook bij.

En ’t is een fijn leerproces, dat thuisbouwen. En ’t is niet uw naam op de bel die het van u maakt, ’t zijn de dingen waaraan ge kunt zien dat gij er woont die ’t hem doen. Onze lichtbak, de Lichtensteinposter die we in Keulen kochten, de zeteltjes die ik jaren geleden van één van mijn beste vriendinnen kreeg, het kastje dat ik vond bij een kennis (waar de vintage pornoboekjes in een verborgen lade zaten), de CD’s die ge in uw rekken zet ook al hebt ge niet direct een deftige CD-speler staan… Ik kan mij niet voorstellen dat ik hier, in dit huis, binnen 10 jaar nog woon, maar ondertussen zal ik er alles aan doen om het een leuke plek om te vertoeven te maken. Zodat mijn vriendinnen blijven zeggen dat het is alsof ik hier al keilang ben, als ze binnenkomen.

Ik vind het moeilijk om mijzelf te beschrijven als mij dat gevraagd wordt, maar van 1 karaktertrek ben ik zeker: ik ben ontzettend ongeduldig. ’t Kan niet snel genoeg gaan, maar ik geniet ook wel van elke seconde en van elk weekend waarin we dingen kunnen die ons huis meer tot onze thuis maken. Al sinds november heb ik bepaalde dingen in mijn hoofd over hoe mijn huis er uit moet zien en ook al zal het nooit eentje zijn dat recht uit Het Woonboek komt, ik ben een content mens. Want ’t is allemaal van mij en ik doe volledig mijn goesting (ik heb vette chance, want mijn lief zijn goesting matcht met mijn goesting). Trouwens, als ge er van overtuigt zijt dat uw huis ’t schoonste van België is en ge zijt fan van design, moet ge misschien eens meedoen met deze wedstrijd van Flinders. Want zij (een online designwinkel) gaan op zoek naar de mooiste woonruimte van ’t land én ge kunt er 500 euro mee winnen. Ik zou daar dan bijvoorbeeld een Oona tapijt van Normann Copenhagen mee kopen, een roos of een groen.

Of een kast zoals deze voor mijn TV.

Of een stukske van deze Habitatzetel mee betalen.

Of gewoon opsouperen bij ZARA HOME…