Tonen dat ge trots zijt op uzelf, dat mag vandaag. En hoewel ik nog jong ben en dus nog niet veel gerealisserd heb in het leven, heb ik wel een paar dingen ik wil meedelen. Vooreerst heb ik drie jaar lang een Chirogroep geleid. Als jong vrouwmens deed mij dat wel wat, leren organiseren en bevelen uitdelen. Maar kijk, ik heb een talent ontdekt en ben zeer dankbaar voor die jaren. Trots op mezelf, trots op mijn medeleiders en trots op mijn gasten die het nu hebben overgenomen. ’t Waren topjaren.

Ik ben trots op mijn relatie. Die houdt ondertussen al bijna zes jaar stand. En ’t is begonnen toen we zeer jong en onervaren waren en zonder dat we elkaar echt kenden, but along the way ontdekten we allebei dat we elkaar aanvullen. ’t Is voor echt, denk ik.

Trots op mijn huis(houden). In den beginne vroeg iedereen mij of het wel een goed idee was om met drie kerels samen te hokken. En ik moet zeggen: het voorbije jaar in Gent was het beste uit mijn leven, elke dag wordt er gelachen bij ons thuis en de venten luisteren (meestal) flink naar mij. Ze schatten mij ook naar waarde: “Amoo, gij beseft dat dit huis hier echt niet leefbaar zou zijn zonder u, hé?”. Nou, dat maakt van mij écht een multitaskend topwijf, niet?

Wat kunt ge u meer wensen?