Juni/juli/augustus waren hier kalm, te kalm voor wie mij als persoon kent. Ik kan amper stilzitten, heb geen geduld, het moet vooruit gaan en het mag ook snel die richting uit gaan. En dat is exact wat er met de zomer van 2014 (en bij uitbreiding het hele jaar) is gebeurd. Van Ibiza in mei, naar Neuviale en Mallorca in juni, Rock Werchter in juli, Pukkelpop in augustus tot Neuviale once again en Egypte in september. Ge begrijpt mij dus wel als ik u vertel dat er weinig tijd was om mijn zomerse zielenroerselen hier voor u te grabbel te gooien. Vrolijke vijf uur durende vluchten zijn ideaal om die schade eventjes in te halen. Als ik deze blogpost gepubliceerd krijg, sta ik alweer met twee voeten op de grond en zitten mijn allereerste dagen op het Afrikaanse continent er op. Thomas Cook was namelijk zo vriendelijk om mij op een blauwe maandag uit te nodigen voor een tripje in Egypte. “HELLZ TO THE YEAH” was mijn allereerste gedacht, meteen gevolgd door “is dat daar wel veilig?”. En ik was duidelijk niet enige die dat dacht, getuige daarvan zijn de ‘maakt dat ge niet onthoofd wordt’-tweets. Maar kijk: ik leef nog en heb ook al mijn ledematen en hersencellen terug mee naar huis. Egypte is een superuitgestrekt land dat naast Caïro (waar het af en toe durft te rommelen, as we all know) ongelofelijk veel te bieden heeft. Ik heb dat dus zelf mogen ontdekken en hoop de komende dagen een aantal blogposts te kunnen afwerken over wat we allemaal hebben uitgevreten in het land van Ramses, Cleopatra en Isis (de God, niet de onthoofdende terroristen). 

Voorlopig ga ik het houden op 'en wat hebben we allemaal geleerd?’:

• Egypte is grotendeels woestijn, de temperaturen die ge u daarbij moogt voorstellen zijn niet verschroeiend dankzij de altijd aanwezige, maar aangename wind.
• Die woestijn is rotsachtig, geen Saharatoestanden hier.
• Het regent er nooit. NOOIT.
• In de winter noemen ze 25 graden koud. In de zomer zijn temperaturen tussen 40 en 30 graden normaal.
• Airco is er gelukkig al ingeburgerd.
• Egyptenaren (negen kansen op tien dat het Ahmed of Mohammed is) hebben schone ogen, maar vaak een gebit dat een overmatig tabakgebruik verraadt.
• Ze durven ook wel wat nors te zijn, tenzij ze u moeten bedienen: dan vloeit de rosé rijkelijk.
• Egypte is met zijn Rode Zeekust een paradijs voor duikers, zonder de Rode Zee vooral voor Engelsen, Russen en Duitsers (maar waar zitten die niet?)
• Egyptische vrouwen lijken niet te bestaan, in de hotels waar ik kwam waren zelfs de kamermeisjes mannen (maar ze rulen wel). Amper een Egyptische vrouw gezien op 3 dagen, maar ze snappen hier wel who the world runt 🚺🚺🚺 pic.twitter.com/XouiXzJWGW — Amaury Van Kenhove (@amoorie) September 29, 2014
• Bedoeïenen weten hoe een iPhone werkt en weten zelfs hoe ze een perfecte selfie moeten nemen.
• Frans en Engels hebben de meeste Egyptenaren wel onder de knie.
• Omelet stations bij het ontbijt zijn gebruikelijk #SCORE!
• De Nijl is de max, de muggen die ge er voor niks bij krijgt iets minder.
• Egyptische pond is de officiële munt, maar flapperen met uw euro’s doet de gemiddelde Egyptenaar helemaal opleven (ze aanvaarden dat daar dus even goed).

Be prepared for Egypt overload de komende dagen, daarna beloof ik weer wat regelmatig te bloggen over shit happening in my life.