Een gewone dag op het werk. Normaal ben ik het dan die pakjes moet verzenden en meegeven aan de postbode, maar deze keer kwam de postbode binnen met een pakje voor mij. Een roos papierke rond een klein dooske. Met koekjes in, zo bleek. Koekjes van uw moeder, wat een eer! Ook bleek dat het niet zomaar koekjes waren, maar ware ‘random cookies of kindness’ (hashtag #rcok), zo las ik in de begeleidende brief en hier. 

Wist ik veel dat die koekjes die ik dit weekend zag gebakken worden op Instagram voor mij zouden zijn!

voila, random cookies of kindness zijn op de post. bij wie zouden ze (hopelijk niet te hard) in de bus vallen? #rcok #fb

— appelogen.be (@appelogen) May 14, 2012

Plichtbewust als ik ben heb ik de koekjes uitgedeeld op kantoor en er zelf gebakken om er iemand mee gelukkig te maken. Nu alleen nog beslissen wie zo'n koekjes verdient en wie de ketting van koekjes niet zal verbreken (en met andere woorden zelf (goed) koekjes kan bakken en die zal uitdelen). Meteen na het proeven van enkele Brugse kletskoppen van uw moeder ben ik als een gek een lekker koekjesrecept beginnen zoeken. En toen schoot het mij te binnen dat ik in mijn bookmarks een recept van Lilith heb staan dat ik al lang eens wilde maken. Resultaat:

Ik stel bij deze voor dat iedereen die nu zin heeft gekregen om koekjes te bakken dat doet en ze stuurt/geeft aan iemand die dat verdient. En steek er een briefje bij, da’s tof, ik heb het zelf ervaren vandaag. En zet een foto van uw koekjes op een rooster op Instagram, dat moet zo.