Terwijl ik dit neerschrijf heb ik er net mijn allereerste dag op het Afrikaanse continent achter de rug en zit ik op een bus richting Luxor, met in m'n nek de zon (die om negen uur ’s ochtends al harder brandt dan ze ooit in België zal doen). Hurghada en meerbepaald het Sunrise Crystal Bay Resort is het decor voor dag 1, die meteen begon met een iets te overweldigend ontbijtbuffet - of nee, met een lichaam badend in het zweet, maar dat stukje zal ik u besparen, want eigenlijk zijt ge hier 24/7 in een state of sweatyness. Maar ontbijt dus. Wij vragen ons meteen af of we geen vork én mes én lepel kunnen krijgen, maar Ahmed (onze Egyptische gids die graag high fives uitdeelt) eet/schrokt het gewoon binnen met z'n pollekes. Vijf minuutjes en klaar, busje op en naar de eerste activiteit van de dag: op een quad door de woestijn cruisen. Niet Birgit Bardotstyle met zonnebril en sjaal in de wind, maar met stof, zand, stenen en een moordende zon die uw benen bijna verschroeid (als dat nog niet gebeurde door de gloeiend hete uitlaat). Lange broeken zijn aangeraden wisten ze ons te vertellen net voor we die tuigen gingen berijden). Mijn outfit bestond helaas uit een wit topje (ook geen aanrader, wegens het zand -> vuiligheid), een shortje en een sjaal (4€ well spent!) en het gevoel dat ge moogt meedoen in Beyoncé’s clip voor ‘Superpower’.

©Toni De Coninck

Maar zo wijs! Tegen 50 kilometer per uur op een ruwe ondegrond, ik voelde me heel eventjes Koen Wauters in Parijs-Dakar. De quad-verhurende mannen (nog geen enkele Egyptische vrouw gezien ondertussen, ik ben benieuwd of ze bestaan) rijden rechtstaand, losjes zoals je op een moto zou zitten, met drie, met twee, zonder bescherming, crazy dudes. Oh ja, uw duimkramp moet ge erbij nemen, die vinger is namelijk essentieel bij het gas geven namelijk.  Met de quad maakten we een kleine pitstop in de woestijn, waar we thee uit schattige emailen kopjes geserveerd kregen. Bezoekje aan bedoeïenen: check. Prachtige ogen die van onder een sluier ons tegemoet keken en joelende kindjes op hun eigen dromedaris. Een ritje op één van hun dromedarissen sloeg ik niet af en leverde één van de grappigste foto’s van de reis op, een selfie van de man die mij op dat beest wilde fotograferen maar per ongeluk de frontfacing camera had geactiveerd :). Onderschat zo'n uurtje op een quad niet, fysiek eist het wel wat, zeker bij 45 graden (zonnecrème ook verplicht). Als ge daarna niet snakt naar water, zijt ge waarschijnlijk gemaakt om ook uw eigen dromedaris te hebben en uw domicilie in de woenstijn te hebben. Sjans'ke voor ons, want de volgende geplande activiteit was duiken. Ik mocht aan de hand van Bert, een Hollander met een accent dat ge kent van uit New Kids, het rif in de Rode Zee ontdekken. Crazy shizzles! Koffervissen, anemonen, clownvissen, zeekomkommers, … mocht mijn onderwatertoestel tot 8 meter diep kunnen stonden ze allemaal op mijn onderwaterselfie. Verschrikkelijk veel water in mijn oren en 40 minuten later kwamen we weer boven en was ik compleet overdonderd. Ik snap compleet waarom Thomas Cook sinds kort duikvakanties aanbiedt… Sowieso een to do'tje voor een reis naar Thailand die ik sowieso moet doen voor ik kinders baar.

En voor ik vergeet mee te geven: elegant het water uitkomen met lood rond uw bekken en al dat ander gerief = onmogelijk. Met dank aan Toni voor het vastleggen daarvan :-). Twee eerste keren op 1 dag, vrij geslaagd begin van dat perstripke, dunkt mij.

Cruisen op een quad in de woestijn en duiken in de Rode Zee🐠🐚🐙 Nooit gedacht dat ik dit zo leuk zou vinden #visitegypt

— Amaury Van Kenhove (@amoorie) September 27, 2014