Vandaag was een dag om zo gauw mogelijk te vergeten, maar ik vrees ervoor dat hij nog wel even zal blijven hangen. Wat de startdag moest worden van een zonnig weekend weg naar de vaste bestemming in het Zuiden van Frankrijk werd een dag waarop ik transportbingo kon spelen. Auto, bus, trein, thalys, tgv, metro, ik heb ze vandaag allemaal gehad. Behalve dat vliegtuig dan. Want dat was het plan: 1 dik uurtje vliegen om dan de rest van de dag te verpozen aan het zwembad met een Jacqueline. Mooi niet, want deze dame moest gisteren een bomvolle dag overleven zonder haar hoofd te verliezen en besloot om haar identiteitskaart argeloos in haar sjakos te pleuren. Even argeloos haalde ik er even daarna - bij het maken der valiezen - alle onnodige shizzle uit. Daar stak echter 1 verstekeling tussen.

Tot die vaststelling kwam ik echter niet bij het vertrek naar de luchthaven, nee, dat was in de luchthaven zelf. Mijn drie reisgenoten hebben uitgebreid de inhoud van mijn bagage kunnen aanschouwen en in Brussels South lag er deze morgen een zielig hoopje krullen op de grond - dat was ik. Zonder identiteitskaart, dames en heren, geraakt niemand namelijk de vlieger op. Zeker niet als je er uit ziet als de nog depressievere versie van Sideshow Bob. 

Wat volgt is dus een triest verhaal van afscheid nemen van geliefden, die zich wel legaal in het luchtruim mogen begeven en net geen traantjes. Uiteraard wilde ik mee, maar een tweede vlucht was er niet vandaag, dus was het zoeken naar alternatieven. De treinen bleken een oplossing te bieden - ja, wonderbaarlijk! Terug naar huis om die verdomde kaart op te halen en dan terug naar Brussel. Hier wil ik graag even de tijd nemen om tips te geven voor dergelijke stresssituaties:

1. Het is belangrijk te weten dat stress doet zweten. Zeker wanneer je een valies meesleurt en je helemaal van slag bent door de ongelukkige gebeurtenissen van de dag. Deodorant is dus van ONSCHATBARE WAARDE. Ik heb gelukkig altijd een mini-formaat in mijn tas zitten - ja goed, Van Kenhove, dát zit dan wél in uw handtas?! Let wel, stresszweet heeft een zeer doordringende geur. Als ge uzelf niet kunt rieken, hebt ge serieus pech.

2. Tweede belangrijke punt is: transport kost geld. Reizen naar de andere kant van de wereld, daar spaart ge niet voor niets minstens een half jaar voor. Een VISAkaart is op dit soort momenten dus een bondgenoot in plaats van de duivel in uw portemonnee. Deze laatste situatie doet zich meestal voor bij vrouwelijke specimens van onze soort bij het bezoeken van webshops. VISA = vriend dus.

3. Zorg ervoor dat ge laders bijhebt, smartphones zijn batterijzuipend tijdverdrijf. Of zorg voor een aantal boeken als metgezellen. Ik had er drie meegenomen, dat komt dan weer mooi uit voor mijn voornemen om meer te lezen. Ge ziet, bij elk puntje sluit ik af met een positieve noot!

4. Belfius klanten met een smartphone kunnen maar beter de Belfius Travel App op dat spel zetten. Al uw kaarten fotograferen (voor- en achterkant!) en in uw ‘kluis’ zetten, zodat ge, wanneer nodig, kunt printen of voorleggen. Serieus handig, op voorwaarde dat ge die app er niet afsmijt om dat ge teringveel gigabytes moet vrij hebben om iOS7 op uw Apple'tje te zetten. Ik hoef er geen tekening bij te maken, zeker? 

5. Zorg voor een rustig voorkomen en probeer jezelf te kalmeren. U opjagen helpt niet, dus chillax. Dat helpt u ook aan het loket: die ambtenaartjes zijn sowieso nors, maar als gij dat ook zijt, komt het meestal niet goed. Dus: kalmte kan u redden.

6. Stevige nagels zijn een must: bij het naarstig doorzoeken van al uw tassen en zakjes en zakjes in zakjes. Bijt er niet op, dat helpt u ook geen zak vooruit.

6. Een koptelefoon is een handig ding: geluid wegfilteren en rustige muziek (hier bijvoorbeeld) opzetten. Hét verplichte accessoire van elke pendelaar, dunkt mij. Bestond er ook maar zoiets om geurtjes weg te filteren. Want, believe you me, uw stresszweet kan stinken, maar er bestaan blijkbaar mensen die dag in, dag uit ervoor kiezen om te ruften als een zwijn. Een sjaal om uw neus mee te bedekken is dus in deze situaties ook wenselijk.

7. Een comfortabele outfit: als je op reis vertrekt/in een vliegtuig moet kruipen, is dat sowieso aan te raden. Dus: hakken, korte rokken en kleedjes, te strakke topjes en broeken: uit den boze!

8. Belangrijker dan de vorige zeven samen: relativeringsvermogen. Ge verliest hoogstens een dag in uw leven, ge spendeert hoogstens wat meer centen dan gepland (een kleine 300 eurootjes in mijn geval). Denk aan uw trouwdag, aan uw eerste kind, uw huis waarin ge woont, uw job die ge hopelijk graag doet… Zie plezier in kleine dingen, zoals ik vandaag. Ik zat op klapstoeltjes op 2 vierkante meter samen met twee medereizigers die ook geen gegarandeerde zitplaats hadden in de trein en merkte op dat we naast het zelfde schuitje waar we in zaten, deze morgen allemaal dezelfde schoeiselkeuze hadden gemaakt: Chuck is onze vriend!

En ook nog het volgende: ik zag de zon in Parijs, de metrokaartjes die ik nog over had van de vorige trip konden eindelijk gebruikt worden, de kaartjesknippers in de tgv’s hebben van die schattige opa-petjes aan die schreeuwen “Hey kijk, ik ben een Fransman, hier in mijn zak zitten ook nog een baguette en een fles wijn!”, ik trok er nog eens alleen op uit, ik kon het door middel van mijn laptop van me afschrijven en mijn leven is weer een avontuur rijker. Én om te bewijzen dat ik de trotse bezitster van puntje 8 ben: mijn gezicht na een dag (al van kwart voor 8 de baan op) van globbetrotten:

Ik moet toegeven de suiker van die palmier van patissier Paul (kijk, nóg een pluspunt!) kan er ook voor iets tussen zitten.

En ge moogt allemaal eens goed lachen, maar als ik terug in het Belgenland ben, reppen we er met geen woord meer over, goed? En als het nu even niet geneert ga ik genieten van mijn zonnige TGV-rit, mijn gratis eersteklasbronwatertje (THAT’S RIGHT! - ik had nota bene geen andere keuze, tweede klas was volboekt) & knabbeltjes en straks een gat in de lucht springen wanneer mijn lief mij komt ophalen. Cheers!