In Londen, waar mijn hoofd niet stilstond omdat er niet echt iemand was om mee te praten:
Waarom gaan de leuningen van de roltrap sneller dan de roltrap zelf?
Waarom moest ik nu weer beslissen om alleen op stap te gaan? (ik mis mijn lief en onze lijflijkheid)
Hoe komt het dat zo'n massa mensen samen hun geluk beproeven in grote steden?
Anonimiteit is tof en beangstigend tegelijkertijd.
Waarom heten winegums winegums? Daar zit toch geen wijn in?
Respect voor mensen die er in slagen met een inimini valieske te reizen. En ook: waarom lukt mij dat nooit?
En ook:
Tot voor kort onbekend en derhalve ook onderschat: edamame bonen en koolrabi (dank u, Smartmat!)
Alcohol en drugs zijn nog altijd speciale beestjes.
Ik ben ontzettend jaloers op mensen die goed kunnen dansen. En dan bedoel ik niet alleen So You Think You Can Dance-dansen, maar ook gewoon dansen op feestjes. Damn!