Ik voelde kriebels. Kriebels die ik niet meer kon negeren en waarvoor ik eindelijk weer tijd heb om er aan toe te geven. Dus ben ik hier, op een nieuwe plek, een schone lei. Om nog wat te schrijven, wanneer het mij past en wanneer ik iets wil zeggen. Want er zijn een aantal zaken die ik graag eens wil neerschrijven, hoe leuk het is om te trouwen bijvoorbeeld. Ik ben dus terug, als dat nog mag.

Mijn oude blogposts kan je trouwens nog terugvinden in het Archief-tabje.